Wytworzone w wyniku działania silnego wyżu szczeliny zwiększyły swoje rozmiary. Zdjęcia poniżej pokazują sytuację z 1 i 2 stycznia 2014 roku. Na drugim zdjęciu z 2 stycznia szczeliny przesłoniły prawdopodobnie chmury. Zaistniała sytuacja nie wydaje się groźna, zwłaszcza, że skala zjawiska jest mniejsza niż w lutym i w marcu 2013 roku.
Szczeliny w paku lodowym Morza Beauforta 1 i 2 stycznia 2014 roku. Environmnent Canada
Wyż, który znajduje się na "pacyficzną" częścią Oceanu Arktycznego, obejmując Morze Beauforta, Czukockie i centralną część Arktyki utrzymuje się, gdzie ciśnienie w jego centrum przekracza 1030 hPa. W najbliższych dniach ciśnienie znacząco wzrośnie do co najmniej 1045 hPa.
Sytuacja baryczna w Arktyce dla 2 stycznia 2014 roku. Wetterzentrale
Mapa AMSR2 pokazuje koncentrację lodu w Oceanie Arktycznym. Wyraźnie widoczne są zmiany u wybrzeży Alaski i Kanady, gdzie lód został zepchnięty przez wiatr w głąb morza. Sama kontentacja lodu jest stosunkowo dobra, pamiętajmy jednak, że lód nie jest tak gruby jak kiedyś. Obecnie nawet zwykły typowy wyż czy niż baryczny jest w stanie dokonać kolosalnych zmian w pokrywie lodowej Arktyki.
Koncentracja lodu w Oceanie Arktycznym, 1 stycznia 2014 roku. AMSR2
Zasięg lodu wciąż jest drugim najmniejszym w historii pomiarów, jednak sama powierzchnia lodu otrzymuje się na w miarę wysokim poziomie. 31 grudnia 2013 roku powierzchnia lodu liczyła 11,64 mln km2, podczas gdy tego samego dnia w 2012 roku było to 11,37 mln km2. Rożnica nie jest duża, co wiąże się z wolniejszym przyrostem lodu w grudniu 2013 roku.
Wciąż utrzymują się dodatnie anomalia termiczne nad Oceanem Arktycznym i nic nie zapowiada, by ta sytuacja miała się zmienić. Wysoki jest też poziom stężenia metanu, który na koniec grudnia sięgnął 2,4 ppm, co jest wartością bardzo wysoką. Średnia światowa wynosi 1,7 ppm. Wszystko to sprawia, że sytuacja w Arktyce wpisuje się w długofalowy trend, którego przyczyną jest globalne ocieplenie.
Zobacz także:
Wciąż utrzymują się dodatnie anomalia termiczne nad Oceanem Arktycznym i nic nie zapowiada, by ta sytuacja miała się zmienić. Wysoki jest też poziom stężenia metanu, który na koniec grudnia sięgnął 2,4 ppm, co jest wartością bardzo wysoką. Średnia światowa wynosi 1,7 ppm. Wszystko to sprawia, że sytuacja w Arktyce wpisuje się w długofalowy trend, którego przyczyną jest globalne ocieplenie.
Zobacz także:
- Szczelinowanie lodu w Morzu Beauforta, wtorek, 31 grudnia 2013
- Kruszenie lodu w środku nocy, niedziela, 22 grudnia 2013
- Pęknięty II, niedziela, 21 kwietnia 2013 Olbrzymie pęknięcie w rosyjskiej
części Arktyki nieco się rozbudowało. System pęknięć ciągnie się teraz
od zachodniego krańca Ziemi Północnej (wyspy rozdzielające Morze
Łaptiewów i Morze Karskie), aż po Wyspę Wrangla. Pęknięcie jest bardzo
szerokie i w przeciwieństwie do nie dawnych pęknięć na Morzu Beauforta,
może nie zniknąć. Jedyne co może spowodować zasklepienie się tych wyrw w
lodzie, jest sam ruch lodu. Na pewno nie dojdzie do samoczynnego
zasklepienia się owych „blizn” poprzez zamarzanie wód...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz