Najeźdźcy - rażąco ciepłe wody na północy

Wody Morza Beringa, a także Czukockiego w przeciągu ostatnich kilkunastu dni drastycznie się nagrzały. Pokazuje to szereg map. Na każdej z nich anomalie termiczne są nie tylko bardzo wysokie, lecz obejmują znaczne połacie akwenów morskich. Do tego przewiduje się, że w ciągu najbliższych dni całą zachodnia część Ameryki Północnej nawiedzi fala potężnych upałów. Nawet na północy, w Jukonie, Terytoriach Północno-Zachodnich w Kanadzie, temperatury mogą sięgnąć 30^oC. Ten stan rzeczy może przyczynić się do powstania pożarów tajgi.

Odchylenie temperatur powierzchni mórz w Arktyce 60-90^oN 23 czerwca 2015 r. DMI

Rozgrzane wody mogą ingerować w pokrywę lodową Arktyki. Ciepło tych wód może zostać przeniesione do paku lodowego Arktyki i przyspieszyć jego topnienie.  Na razie zasięg lodu w Arktyce zmniejsza się dość powoli. Aktualnie jest o 0,5 mln km² większy niż w 2012 roku, co jest dobrą wiadomością. Jednak nie wiadomo jak będą przebiegać warunki dla topnienia na początku lipca.

Kolejna mapa (Climate Reanalyzer) pokazuje anomalie termiczne Pacyfiku wraz z Morzem Beringa. Występuje wielka plama ciepła na Morzu Beringa, Czukockim, oraz w płn-zach krańcu O. Spokojnego.  Ciepło tych wód może ułatwić dostęp ciepłych mas powietrza do Arktyki. Po drodze nie ma niczego, co mogłoby zmniejszyć natężenie napływającego z południa ciepła. Czy znad oceanu, czy znad lądu amerykańskiego. 

Nadmierne nagrzewanie się wód w regionach, w których nie powinno do tego dochodzić, prowadzi do zakwitu glonów. Jeśli glonów jest zbyt dużo, to woda szybko jest ogołacana z substancji odżywczych. Glony potem giną i przyczyniają się do spadku tlenu w oceanie. Do tego dochodzi sam fakt, że ciepła woda jest mniej natleniona niż zimna. To prowadzi do odtlenienia wód i wymierania. W przyszłości zjawisko, wraz z zakwaszaniem wód przez nadmiar dwutlenku węgla może doprowadzić do masowego wymierania w ocenach. 

Widok na Ocean Arktyczny w Barrow 23 czerwca 2015 roku. Barrow Sea Ice Webcam

Skutki nagrzewania się wód są widoczne w pokrywie lodowej Arktyki, która topnieje. Zdjęcie pokazuje kadr z kamery w Barrow na północnym wybrzeżu Alaski 23 czerwca 2015 roku. Lód wycofuje się od wybrzeży kontynentu. Zasięg czapy polarnej jest ponad 1 mln km² mniejszy niż 20 lat temu. Dane Cryosphere pokazują, że powierzchnia lodu w Arktyce jest 1,3 mln km² mniejsza niż średnia 1979-2008. Tak duża różnica powoduje zmianę bilansu energii i załamanie wzorców pogodowych na półkuli północnej. 
  

Ingerencja ciepła wód morskich jest najwyraźniej wysoka, do tego dochodzą wysokie temperatury nad lądami i stawy topnienia na paku lodowym O. Arktycznego. 

Zmiany grubości lodu w Arktyce 15-23 czerwca 2015. US Navy HYCOM

Lód topnieje nie tylko pod kątem powierzchni, ale i grubości, co pokazuje mapa HYCOM. Aby zobaczyć szczegóły można użyć wielokrotnie funkcji "ctrl+". Zmniejsza się grubość sezonowego, jak i wieloletniego lodu w Arktyce. Prognozowane upały w Kanadzie mogą mieć wpływ na czapę polarną Arktyki, jeśli ciepłe masy powietrza dotrą nad Ocean Arktyczny. 

Fala upałów pojawi się w piętek (26.06), a ich apogeum nastąpi dwa później. W przyszłym tygodniu (30.06) upały zaczną się zmniejszać. Mimo to nietypowe temperatury będą występować dalej na północy, na wyspach Archipelagu Arktycznego. Oczywiście, to pewnie będzie mieć wpływ na leżący tam lód. W tym roku bardzo możliwe jest otwarcie Przejścia Północno-Zachodniego.

Dymy z pożarów lasów na Alasce 23 czerwca 2015 r. Na zdjęciu widoczne Morze Czukockie i Cieśnina Beringa. Terra, NASA

Fala upałów może nasilić pożary lasów. Te już trwają, szczególnie na Alasce. Dymy są dobrze widoczne z kosmosu. Seria pożarów nawiedziła znaczne tereny lasów borealnych tego amerykańskiego stanu. Dymy trzymają się z daleka od czapy polarnej, ale pożary powodują rozmarzanie wiecznej zmarzliny i emisje metanu. Dodatkowo płonący las staje się źródłem emisji dwutlenku węgla, co jedno i drugie nasila proces globalnego ocieplenia. A 2015 rok najprawdopodobniej będzie najcieplejszy w historii pomiarów.  Same zaś upały będą uciążliwe dla ludzi, temperatury w północno-zachodniej części USA mogą nawet przekroczyć 40^oC. 

Zestawienie map grubości lodu w Arktyce dla 23 czerwca 2012 i 2015. HYCOM

I na koniec, porównanie grubości lodu dla 23 czerwca 2012 i 2015. Gdzie lód jest grubszy, gdzie cieńszy. Czy teraz jest gorzej? To możliwe. Jak mają się do tego dane PIOMAS? Miejmy nadzieję, że w lipcu nie będzie dobrych warunków dla topnienia.