Maj 2018 - czapa polarna drugą najmniejszą w historii pomiarów

Nie do końca spokojne topnienie sprawiło, że obszar lodu morskiego pozostawał blisko rekordowych wartości. Temperatury nad Oceanem Arktycznym były wyższe od średniej za sprawą przeważnie wysokiego ciśnienia, ale część regionów była chłodna.

Średni zasięg arktycznej pokrywy lodowej w maju 2018 roku. Fioletowa linia pokazuje średni zasięg lodu dla okresu 1981-2010 dla maja. Sea Ice Index - NSIDC

Zasięg lodu morskiego był w maju drugim najmniejszym w historii pomiarów, wyniósł 12,2 mln km². Obszar zajmowany przez lód był o 0,31 mln km² większy od rekordowego z maja 2016 roku. Stopień zlodzenia był większy niż zwykle w części Morza Barentsa, na Morzu Karskim, Baffina i w Cieśninie Davisa. Zupełnie inna sytuacja miała miejsce na Morzu Czukockim i wzdłuż wschodnich wybrzeży Grenlandii. Przy czym na Morzu Grenlandzkim wiązało się to z brakiem transportu lodu przez Cieśninę Frama. Mapa obok pokazuje anomalie koncentracji lodu morskiego dla maja 2018 roku.

W związku ingerencją wysokich temperatur po stronie Oceanu Atlantyckiego (na Svalbardzie było 6^oC cieplej niż zwykle), lód bardzo szybko się wycofywał w pasie Grenlandia-Svalbard-Ziemia Franciszka Józefa. Wolne od lodu obszary na koniec maja sięgnęły 82^oN. 

 Zmiany zasięgu arktycznego lodu morskiego w 2018 roku w stosunku do ostatnich lat i średniej 1981-2010.

Całościowo tempo spadku zasięgu lodu było w maju szybsze od średniej i wyniosło 54 tys. km² na dzień, podczas gdy średnia to 47 tys. km². Wiązało się to z dość agresywnym początkiem maja. Przez większość miesiąca spadek zasięgu lodu był zbliżony do średniej. 

Zmiany zasięgu lodu morskiego w maju 2018 roku. AMSR2, Institute of Oceanography, University of Hamburg

Na Morzu Czukockim lód wycofywał się po stronie Alaski. Przyczyną tego stanu rzeczy są z jednej strony wiatry i ciepłe masy powietrza, a z drugiej działanie ciepłej wody z Oceanu Spokojnego. Oczywiście przyczyną jest też fakt tego, co działo się wcześniej na tym obszarze. Animacja pokazuje zmiany, jakie miały miejsce w maju tego roku. Z kolei na Morzu Karskim powolne topnienie wynikało nie tyle co z działania samej pogody (napływ/brak napływu ciepłych mas powietrza), a z obecności dużych ilości sniegu - zimny obszar na lądzie. Lód na Morzu Karskim nie topi się za pośrednictwem ciepłych wód Oceanu Atlantyckiego, gdyż barierę stanowi Nowa Ziemia. W grę wchodzą tu głównie kontynentalne masy powietrza.

Odchylenia temperatur od średniej 1981-2010 w Arktyce dla maja 2018 roku. Wartość anomalii na poziomie 2 metrów. NOAA/NCAR, Karsten Haustein

Maj charakteryzował się ponadprzeciętnym ciśnieniem nad Półwyspem Skandynawskim, co ilustruje mapa obok. Wyż obecny był także nad Oceanem Arktycznym, ale ciśnienie nie było tam wysokie. Z kolei nad Grenlandią skupiał się obszar bardzo niskiego ciśnienia. Taki układ sprowadzał ciepło nad Morze Barentsa i część Basenu Arktycznego. Dlatego też nad Morzem Barentsa temperatury były o ponad 5^oC wyższe od średniej. Nad większością Oceanu Arktycznego temperatury były od 2 do 5^oC wyższe od średniej, ale występowały też miejsca chłodne, co pokazuje mapa powyżej. 

 Średnie tempo spadku zasięgu lodu morskiego dla maja w latach 1979-2018.

Czapa polarna Arktyki kurczy się w tempie 36 tys. km² rocznie, czyli 2,6% na dekadę. Tak więc w ciągu blisko 40 lat arktyczna kriosfera skurczyła się o 10%. W maju pokrywa lodowa skurczyła się o 1,7 mln km², średnia wynosi około 1,5 mln km². 

Na podstawie National Snow and Ice Data Center: Springtime for the Arctic

Zobacz także:

• Kwiecień 2018 - ciepła zima może mieć wpływ na letnie roztopy, sobota, 5 maja 2018 W kwietniu tego roku zasięg lodu na Morzu Beringa był rekordowo niski. Pokrywa lodowa na tym akwenie zniknęła jeszcze przed końcem kwietnia. Zachowały się jedynie przybrzeżne skrawki lodu. Obszar całościowy lodu także pozostawał na (niemal) rekordowo niskim poziomie.
• Marzec 2018 - chłodny marzec z rekordem na Morzu Beringa, sobota, 7 kwietnia 2018