Przez większość grudnia 2020 roku tempo zamarzania arktycznych wód było szybsze niż zwykle. Sytuacja zmieniła się diametralnie w trzeciej dekadzie miesiąca. Wtedy to na skutek rozpadu wiru polarnego w troposferze, ciepłe masy powietrza i zwiększona aktywność sztormów zaczęły zakłócać ten proces. Czapa polarna w Arktyce nie jest rekordowo mała, ale w ciągu ostatnich kilkunastu dni różnice względem rekordowych wartości ponownie się zmniejszyły.
Zobacz mapę koncentracji arktycznego lodu morskiego w tak zwanych fałszywych barwach.
Zasięg i koncentracja arktycznego lodu morskiego. AMSR2, University of Bremen
Zmiany tempa zwiększania/zmniejszania się zasięgu lodu morskiego w 2020 roku w zestawieniu ze zmianami z 2012, 2016 i 2019 roku oraz średniej z ostatnich 10 lat.
Działanie wiru polarnego w troposferze sprawiło, że tempo zamarzania przez większość grudnia było szybkie, ale jego rozpad spowodował znacznie wyhamowanie zmian.
Zasięg arktycznego lodu morskiego w 2020 roku i wyszczególnienie względem wybranych lat oraz średniej 1981-2010. Wykres pokazuje zapis dziennych odczytów w 5-dniowej średniej. NSIDC
31 grudnia zasięg lodu w Arktyce wyniósł 12,65 mln km2, to jedynie 0,36 mln km2 więcej niż w rekordowym wtedy 2017 roku. Jednocześnie pokrywa lodowa jest dla tego dnia o 1 mln km2 mniejsza od średniej 1981-2010, co stanowi różnicę 7,3%. Mapa NSIDC obok ilustruje aktualne różnice w zlodzeniu arktycznych wód względem średniej 1981-2010.
Zasięg arktycznego lodu morskiego w 2020 roku względem lat 2005-2019 i średnich dekadowych. JAXA
Powierzchnia lodu morskiego w 2020 roku względem wybranych lat oraz jej odchylenia względem średniej 2000-2019. Dane NSIDC, wykres Nico Sun
Powierzchnia (area) także po szybkim wzrośnie mocno wyhamowała na skutek zmian pogodowych, jak i też faktu działania temperatur wód. Widać, że warunki atmosferyczne i temperatury wód w związku z ocieplającym się klimatem wyznaczają granice dalszego zamarzania.
Zmiany powierzchni lodu morskiego na poszczególnych akwenach. Wipneus, dane AMSR2, University of Hamburg
Napływ ciepła i wiatr spowodowały nawet spore cofnięcie się granicy lodu, co jest widoczne w Basenie Arktycznym (sektor atlantycki), oraz na Morzu Barentsa. Z kolei obecność sztormów na północnym krańcu Pacyfiku wraz z temperaturami wód wyhamowała znacznie tempo zamarzania Morza Beringa.
Odchylenia temperatur od średniej 1981-2010 w Arktyce w 2007, 2012, 2019 i 2020 roku dla 15-30 grudnia. NOAA/ESRL
Wokół bieguna północnego na skutek spływu ciepłego powietrza znad Oceanu Atlantyckiego temperatury mocno wzrosły z około -25oC do -15oC. Wysokie temperatury spowodują spowolnienie przyrostu pokrywy lodowej lodowej nie tylko jeśli chodzi o powierzchnię, ale także grubość.
Odchylenia temperatur od średniej 1958-2002 powierzchni arktycznych wód dla 30 grudnia w latach 2014-2020. DMI
Grubość lodu morskiego w latach 2015-2020 dla 29 grudnia. Naval Research Laboratory, Global HYCOM
Stan arktycznej czapy polarnej na koniec grudnia 2020 wygląda mniej więcej tak samo jak w latach 2016-2019. Biorąc pod uwagę warunki pogodowe, które były podobne do tych z poprzedniego roku w całym listopadzie i grudniu, to nie nastąpiła poprawa. Świadczy to o tym, że tempo przyrostu lodu jest wolniejsze z racji niedostatecznej utraty energii cieplnej wody, na której powierzchni unosi się teraz pak lodowy.
Morze Karskie w dniach 29-31 grudnia 2020. Sentinel-1 AB, Sea Ice Denmark
Pokrywa lodowa w Basenie Arktycznym od strony Oceanu Atlantyckiego w dniach 29-31 grudnia 2020. Sentinel-1 AB, Sea Ice Denmark
Reasumując, nie widać na razie zauważalnej poprawy stanu lodu względem lat 2016-2018 i względem roku poprzedniego, kiedy warunki dyktował bardzo silny wir polarny. Owszem, przed nami styczeń i luty, ale wir polarny w stratosferze rozpada się właśnie teraz i ma się rozpaść całkowicie. Należy się spodziewać, że pod koniec stycznia warunki atmosferyczne zaczną hamować zwiększanie się objętości lodu morskiego, i zaczną hamować dalsze zamarzanie.
Zobacz także:
- Raport za I połowę grudnia - szybkie zamarzanie raczej wiele nie zmieni, środa, 16 grudnia 2020 Warunki dla zamarzania arktycznych akwenów morskich w pierwszej połowie grudnia uległy poprawie. Dzięki działaniu stabilnego wiru polarnego znacznie spadły temperatury.
- Raport za II połowę listopada - Zatoka Hudsona pomogła uniknąć wejścia na rekord, wtorek, 1 grudnia 2020
Na portalu fani pogody.pl przeczytałem, że ostatnio, na Morzu Beringa, był najsilniejszy cyklon,jaki się pojawił,poza obszarem tropikalnym. Ciśnienie w jego centrum, wynosiło 920 hPa.
OdpowiedzUsuńNie miał on, chyba jednak, wielkiego przełożenia, na lód arktyczny, ze względu na swoje położenie, jak atlantyckie cyklony, w listopadzie 2016 Roku, czy też, w lutym 2018 Roku, skoro nic pan, o nim, nie wspomniał, na blogu.
Czyż nie?
Wiem, zapomniałem o tym właśnie dopisać. Sztormowa pogoda ma miejsce w tym rejonie i nie pozwala na rozrost lodu, co jednak wspomniałem. Ten cyklon miał swoje przełożenie, zredukował powierzchnię lodu na Morzu Beringa, nie pozwolił mu na rozrost. Natomiast na Morze Czukockie, tam cyklon trochę naruszył lód.
UsuńRozpad wiru polarnego, rekordowy cyklon, mamy początek stycznia,a lód się zaczyna cofać, ..czyżby zaczęła się władnie realizować ta fatalna,zabójcza prognoza NOAA?
OdpowiedzUsuńA w mediach już rozpoczęło się szaleństwo jak to uderzy w nas Bestia ze Wschodu. Pewnie, że rozpad wiru polarnego to jakaś tam szansa na liźnięcie nas przez ekstremalne zimno ale żadna pewność. Na razie Atlantyk jest mocny. Zobaczymy co się stanie w drugiej połowie stycznia.
OdpowiedzUsuńJestem ciekaw czy chociaż nocami
Usuńbędzie z -10st. Piszą coraz więcej o tym mrozie ale myślę że to jak zwykle szukanie sensacji.
Co do tej bestii że wschodu od 12 stycznia powolne, lecz systematyczne i trwałe ocieplenie. Modele w dalszym ciągu przewidują ekstremalnie ciepły luty i niestety wciąż jest szansa że to się spełni.
UsuńNo u nas to wiem,że na dwoje babka wróży, ale w Arktyce będzie się działo źle, w związku z tym,co wyżej napisałam...?
OdpowiedzUsuńNie wiem czy jest sens porownywania do mediany z 1980-2010. Klimat zmienił się na naszych oczach i to fakt.
OdpowiedzUsuńMoże powinno się stosować nowy wzorzec. Mediana 1990-2020? Dane z lat 80-89 są tak stare że chyba tylko w książkach historycznych będą już kogoś interesować. Przesuń o 10lat do przodu albo pokazuj obie.
Tak, zdecydowanie mediana 1990-2020 byłaby lepsza. Nie ma co się bać. Wzrost temperatury jest nieuchronny więc i ona będzie oddawać miejsce, w którym jesteśmy.
Usuń