Przejście Północno-Wschodnie zostało otwarte

Przejście Północno-Wschodnie zostało otwarte. Za datę otwarcia można uznać 25 lipca. Dość wcześnie doszło do udrożnienia wód Cieśniny Wilkickiego, rozdzielającej półwysep Tajmyr i wyspy Ziemi Północnej. Cieśnina ta często stanowi problem przy otwieraniu rosyjskiego szlaku żeglugowego, głównie ze względu na położenie geograficzne. Problemem także jest wiatr, gdzie dochodzi do nagromadzenia się kry lodowej w wąskim gardle cieśniny i zaklinowanie się lodu, który długo potem topnieje. Tym razem cieśnina ta została udrożniona już w połowie lipca. Przejście Północno-Wschodnie otwiera się najczęściej w pierwszej połowie sierpnia, a czasami, jak np. w 2013 roku pod koniec sierpnia. Choć przyglądając się mapom, to bardziej w grę wchodzi dopiero początek września, bo problem stanowił lód w Cieśninie Wilkickiego.

 Zasięg arktycznego lodu morskiego w rosyjskiej części Arktyki 25 lipca 2015 roku. AMSR2, Arctische Pinguin

Patrząc na mapę AMSR2, to owo przejście nie jest jeszcze otwarte w pełni na oścież. Wymagana jest obecność lodołamaczy, ze względu na lód, który jest w ciągłym ruchu. Dokładniejsza mapa Arctische Pinguin Wipneus pokazuje, że szlak morski jest otwarty. Aczkolwiek żeglarze muszą uważać na dryfującą krę lodową w obrębie Cieśniny Wilkickiego, i w środkowej części Morza Łaptiewów. Trudno jest dokładnie ustalić moment otwarcia szlaku, bo różnie można interpretować kryteria żeglowności. Dla jachtów szlak ten może być jeszcze niedostępny. Co innego dla dużych, ciężkich jednostek. Poza tym mapa zasięgu lodu nie pokaże w pełni wszystkiego, a obecność chmur może fałszować wyniki satelitarnego skanowania.

Już na początku lipca patrząc na zmiany zasięgu lodu, wiadomo było, że jeszcze tego samego miesiąca może dojść do otwarcia Przejścia Północno-Wschodniego. Jednak ten rok nie jest rekordowy. Rekordowy jest 2011 rok, kiedy to przejście to zostało otwarte już 21, a nawet 20 lipca. Choć z punktu widzenia ciężkich jednostek i interwencji lodołamaczy, żeglowne mogło być już nawet na początku lipca. 

 Zasięg arktycznego lodu morskiego w rosyjskiej części Arktyki. AMSR2

Ze względu na różne odczyty map nie jest wykluczone, że szlak ten otwierał się wielokrotnie w XX wieku. Zwłaszcza że do akcji zawsze wkraczały rosyjskie lodołamacze, udrożniając dany uciążliwy fragment, gdzie lód topił się bardzo powoli. Najczęściej takim obszarem jest rejon Cieśniny Wilkickiego, ale i nie tylko. W 2012 roku większy problem stanowił lód na Morzu Wschodniosyberyjskim niż w Cieśninie Wilkickiego. Za datę otwarcia należy uznać 3 lub 4 sierpnia. Także i w tym wypadku, żeglowność mogła zostać wymuszona już kilka tygodni wcześniej, gdyż lód w lipcu 2012 roku miał niską koncentrację.

 Przejście Północno-Wschodnie, zdjęcie satelitarne NASA, 25 lipca 2015 roku.

A Przejście Północno-Zachodnie?

 Zasięg arktycznego lodu morskiego w amerykańskiej części Arktyki 25 lipca 2015 roku. AMSR2, Arctische Pinguin

Przejście Północno-Zachodnie powinno się otworzyć. Niemal otwarty jest szlak na Morzu Beauforta i w części kanadyjskich cieśnin. Lód w Kanale Parry'ego cały czas się topi i jest cienki. W sumie to i tam przy interwencji lodołamaczy przejście można uczynić żeglownym już teraz. Do otwarcia szlaku powinno dojść, ale nie wcześniej niż w drugiej połowie sierpnia, a nawet na przełomie sierpnia i września. Wszystko zależy od dalszych warunków pogodowych.

Otwieranie szlaków morskich w Arktyce, to jeden z sygnałów mówiących o zmianach wywołanych przez globalne ocieplenie. W dawnych czasach mogło dochodzić do otwierania tych dwóch szlaków morskich, ale nie jest to potwierdzone. Zwłaszcza że pokrywa lodowa w Arktyce nie topiła się tak szybko jak dziś. Wielu żeglarzy próbowało pokonać, a przynajmniej odnaleźć legendarną drogę morską z Europy do Azji.