PIOMAS (31 sierpnia 2016) - żądza zniszczenia mogła się dopełnić

Ledwie kilka tygodni sierpnia wystarczyło, by w Arktyce doszło do diametralnej zmiany w ilości lodu. Wrześniowe minimum 2016 znajdzie się w czołówce rekordzistów, choć sam rekord nie zostanie już pobity, to objętość lodu będzie naprawdę niewielka.

Objętość lodu w Arktyce w 2016 roku na tle ostatnich lat. PIOMAS

Już 20 sierpnia objętość lodu w Arktyce spadła poniżej wrześniowego minimum z lat 2005-2009, a 31 sierpnia zepchnięte zostały lata 2013-2015. Objętość lodu wyniosła 4638 km³ i można przyjąć, że była drugą najmniejszą w historii pomiarów, bo różnica w stosunku do 2011 roku liczyła jedynie 31 km³. Silne sztormy i dipol arktyczny spowodowały szybkie topnienie lodu. Zmniejszeniu uległ dystans do rekordowego 2012 roku z 924 do 759 km³. Co ciekawe w 2015 objętość lodu wynosząca 5975 km³ zwiększyła się w stosunku do tego roku. Już 31 lipca ilość lodu w tym roku była o 1020 km³ większa, teraz jest to 1298 km³. 2015 rok został daleko w tyle. A jeszcze dalej w tyle znalazł się rok 2007, kiedy ilość lodu 31 sierpnia była 1961 km³ większa niż w tym roku. Przyczyną tego jest to, że wtedy utrata ilości lodu dopiero stawała się ewidentna. Teraz tego lodu już nie ma. Gruby lód prawie już nie istnieje, został jedynie niewielki pas, ciągnący się w wzdłuż Archipelagu Arktycznego.

Grubość arktycznego lodu morskiego w 2016 roku w stosunku do ostatnich lat.

Grubość czapy polarnej w 2007 roku liczyła jeszcze 1,5 m. Choć nie jest rekordowa, bo spadła do 1,1 m, to jest taka sama jak w 2012 roku.

Trend spadkowy i odchylenia spadku/wzrostu ilości arktycznego lodu morskiego.

Długofalowy trend pokazuje wciąż spadek ilości lodu. Wynoszący około 3000 km³ na dekadę spadek, oznacza że czapa polarna średnio skurczyła się o ponad 11 tys. km³.   

Spadek ilości lodu w Arktyce dla sierpnia w latach 1979-2016. PIOMAS

Średnia objętość lodu w sierpniu spadła poniżej 6000 km³, na tym wykresie widać, że megatrend prowadzi do zera. Kiedy Arktyka będzie wolna od lodu w sierpniu? Biorąc pod uwagę dotychczasowy trend, to stanie się to na początku lat 30. tego wieku. Tak więc na długo przed tym co prognozował uznawany za panikarzy Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu. Może się okazać, że z powodu dodatnich sprzężeń zwrotnych zjawisko to nastąpi wcześniej. Mapa obok pokazuje spektakularne zmiany między 2 sierpnia a 2 września. To właśnie szybkie topnienie powodowane przez sztormy, dipol arktyczny i ciepłą wodę Oceanu Arktycznego, przyczyniło się do tak dużego spadku ilości lodu. Wpływ miała też rekordowo ciepła zima.

Zmiany grubości lodu morskiego na Morzu Beauforta 31 lipca - 2 września 2016. HYCOM

Animacja HYCOM pokazuje tempo zmian grubości i zasięgu lodu morskiego na Morzu Beauforta. Akwen ten jest prawie wolny od lodu, a gruby na ponad trzy metry lód zajmuje jedynie niewielki, zwężający się w stronę Grenlandii pas.

Obecne topnienie w sierpniu wygląda tak a nie inaczej, to tylko dlatego że czerwiec i lipiec był pochmurny, nie było też dipola arktycznego - zjawiska barycznego polegającego na przyspieszonej utracie powierzchni i ilości lodu. Gdyby nie to, prognoza Wadhamsa ziściłaby się, i czapa polarna skurczyłaby się do 1 mln km², a nawet poniżej tej wartości. Za rok sytuacja może wyglądać już znacznie gorzej, zwłaszcza że 2016 rok jest drugim po 2015 sezonem spadkowym. To taki jakby 2011 rok po 2010, z silnym topnieniem (spadkiem zasięgu/powierzchni), ale jeszcze rok przed spektakularnym rekordem, kiedy to rekordem będzie powierzchnia i objętość, a prawdopodobnie też i grubość.

Zobacz także:

• PIOMAS 31 lipca 2016) - chmury niewiele pomogły, sobota, 6 sierpnia 2016
• PIOMAS (30 czerwca 2016) - gra o tron II, środa, 6 lipca 2016
• PIOMAS (31 maja 2016) - gra o tron, wtorek, 7 czerwca 2016