PIOMAS (30 września 2016) - na rok przed rekordowym topnieniem

Zamarzanie Oceanu Arktycznego, co oznacza także przyrost ilości lodu zostało rozpoczęte w tym roku bardzo wcześnie, bo 6 września. Zmiany są bardzo podobne do tych z 2011 roku. W sumie ilość lodu jest praktycznie tak sama jak w 2011. Animacja obok (kliknij, aby powiększyć) przedstawia zmiany grubości lodu od 6 do 30 września 2016. Największe zmiany, które warunkowały we wrześniu przyrost lodu, dotyczyły nowego, jednorocznego lodu, który pod wpływem wiatru zaczął się szybko rozrastać. Stary lód, znajdujący się w pobliżu Archipelagu Arktycznego (warto użyć po otwarciu osobnego okna skrótu "ctr+), miejscami się roztapiał.

Objętość lodu w Arktyce w 2016 roku na tle ostatnich lat. PIOMAS

Dokładnie, to w tym roku objętość lodu w trakcie wrześniowego była trzecią najmniejszą w historii pomiarów, na drugim miejscu rok 2011 i na pierwszym rok 2012. Biorąc pod uwagę niewielką różnicę, zaledwie 2-3%, stopień niepewności pomiaru, to można stwierdzić, że w praktyce pokrywa lodowa miała we wrześniu taką samą objętość co w roku 2011. Wrześniowe minimum wyniosło 4401 km³. Dystans do 2012 roku nie okazał się duży, bo wyniósł jedynie 728 km³. Wykres obok pokazuje dokładnie wyszczególnienie lat 2005-2016. Poniżej znajduje się zestawienie dla ostatnich lat wrześniowego minimum w kilometrach sześciennych:

2005- 9159

2006- 8993

2007- 6458

2008- 7072

2009- 6839

2010- 4582

2011- 4302

2012- 3673

2013- 5392

2014- 6810

2015- 5670

2016- 4401

Trend spadkowy i odchylenia spadku/wzrostu ilości arktycznego lodu morskiego.

Długofalowy trend pokazuje wciąż spadek ilości lodu. Wynoszący około 3000 km³ na dekadę spadek, oznacza że czapa polarna średnio skurczyła się o ponad 11 tys. km³.

Spadek ilości lodu w Arktyce dla września w latach 1979-2016. PIOMAS

Chociaż kolejny rekord nie padł, to Arktyka podąża w jego kierunku. 2016 rok, to drugi z rzędu sezon utraty ilości lodu morskiego. Jeśli trend ten utrzyma się w niezmienionym tempie, to już na początku lat 20. tego wieku pokrywa lodowa będzie we wrześniu liczyć około 2500 km³, a do 2030 roku zniknie całkowicie. Oczywiście wszystko wedle dotychczasowego trendu obejmującego wszystkie lata od 1979 roku. Takimi lub podobnymi metodami posługuje się IPCC. Choć i Peter Wadhams nie jest nieomylny. Jeśli jednak weźmiemy tylko lata od 2000 roku, gdzie z pełni zaczęły działać dodatnie sprzężenia zwrotne, to sytuacja wygląda już inaczej. Wedle tego trendu czapa polarna we wrześniu przestanie istnieć w 2024 lub 2025 roku. 

Zobacz także:

• PIOMAS (31 sierpnia 2016) - żądza zniszczenia mogła się dopełnić, niedziela 4 września 2016 Ledwie kilka tygodni sierpnia wystarczyło, by w Arktyce doszło do diametralnej zmiany w ilości lodu. Wrześniowe minimum 2016 znajdzie się w czołówce rekordzistów, choć sam rekord nie zostanie już pobity, to objętość lodu będzie naprawdę niewielka.