Katastrofalna sytuacja w Arktyce - zaczynają padać rekordy

Nie ulega już wątpliwości, że będzie to kolejna ekstremalna zima w Arktyce. Ekstremalna w sensie znacznie wyższych niż zwykle temperatur i rekordowo małej czapy lodowej Oceanu Arktycznego. Od końca września temperatury w Arktyce obniżają się bardzo powoli, wręcz dochodzi do ich wzrostu, przekłada się to na zasięg zlodzenia, powierzchnię i ostatecznie ilość lodu morskiego w Arktyce. Mapa obok pokazuje aktualny zasięg lodu morskiego w zestawieniu ze średnią lat 80. XX wieku.

  Zasięg arktycznego lodu morskiego w 2018 roku względem wybranych lat, oraz średniej 1981-2010. Wykres pokazuje zapis dziennych odczytów w 5-dniowej średniej. NSIDC

Jak pokazują dane NSIDC, zasięg lodu morskiego zmierza ponownie w stronę rekordowych wartości. 10 października obszar lodu morskiego zajmował 5,1 mln km², to prawie tyle co w 2007 roku i już tylko 0,53 mln km² więcej niż w rekordowym 2012 roku. To zasięg występowania lodu, a rzeczywista powierzchnia?

Powierzchnia lodu morskiego w 2018 roku względem wybranych lat. Dane NSIDC, wykres Nico Sun

To już jest rekord, powierzchnia lodu w Arktyce, jak pokazuje wykres wyniosła 10 października 3,62 mln km². W 2012 roku powierzchnia lodu była o kilkadziesiąt tysięcy kilometrów kwadratowych większa i szybko rosła. Jak pokazuje wykres, w pierwszej dekadzie października nie miało miejsce zamarzanie. To podobna sytuacja co w 2016 roku, ale czapa lodowa była wtedy większa. To sytuacja bez precedensu, ponieważ, wysokie temperatury dwa lata temu były związane z szybkim zamarzaniem Oceanu Arktycznego, a tym samym oddawaniem ciepła do atmosfery. Teraz główną rolę obejmują ciepłe masy powietrza, które hamują, wręcz zatrzymują spadek temperatur. Mapa obok przedstawia anomalie powierzchni lodu względem średniej 2007-2016, różnica jest bardzo duża.

 Prognozowane uśrednione odchylenia temperatur od średniej 1979-2000 na okres 11-15 października 2018 roku. Climate Reanalyzer

Sytuacja może się więc pogorszyć, szczególnie że przez co najmniej 3-4 kolejne dni zamarzanie będzie spowolnione przez napływ ciepła. Anomalie w dużym stopniu będą opierać się na adwekcji ciepła niż na oddawania go do atmosfery przez Ocean Arktyczny. Mapa obok pokazuje obecne odchylenia temperatur w Arktyce, które sięgają 3,7^oC. Według prognoz, dopiero od 16 października wysokie anomalie będą wiązały się z zamarzaniem powierzchni Oceanu Arktycznego. Według prognozy pojawi się w centrum Arktyki wyż. Z drugiej jednak strony, nad rosyjskimi akwenami będą występować niże baryczne. Tak więc proces zamarzania może nie być szybki.

  Odchylenia temperatur od średniej 1958-2002  powierzchni arktycznych wód 29 września 2018 roku. DMI

A jak pokazują dane DMI, temperatury powierzchni arktycznych wód, szczególnie Morza Czukockiego są wciąż wysokie. To utrudni zamarzanie wody i tworzenie się paku lodowego. Jedynie na Morzu Beauforta woda jest na tyle chłodna, by mógł tam formować się lód. 

W tym sezonie zamarzania może zostać przekroczony kolejny punkt krytyczny w ocieplającym się klimacie. Kolejny raport PIOMAS może wyglądać już inaczej.

Zobacz także:

• Czwarta spalona zima w Arktyce?, środa, 26 września 2018 Czy to może być czwarta zima której w Arktyce nie będzie? Patrząc na zmiany pogodowe, to należy tak sądzić. Zaczynają wkraczać te same siły, które uczyniły ostatnie zimy w Arktyce ekstremalnymi.