W pierwszym tygodniu września zasięg lodu morskiego gwałtownie się skurczył, przekraczając tempo spadku z poprzedniego roku. W sumie można już stwierdzić, że wrześniowe minimum 2020 jest drugim najniższym w historii pomiarów satelitarnych. Silne napływy ciepłego powietrza znad Syberii, oraz odpowiednie wzory baryczne stały się przyczyną, że w tym roku nie można już mówić o ex aequo z takimi latami jak 2016. W drugiej dekadzie września tempo spadku zasięgu lodu znacznie spadło. Najprawdopodobniej wrześniowe minimum 2020 już za nami.
15 września zasięg arktycznego lodu morskiego wyniósł 3,74 mln km2, a więc znacznie poniżej wartości z 2007,2016 i 2019 roku i niecałe 0,4 mln km2 powyżej wartości z rekordowego 2012 roku. Mimo braku rekordu ważną informacją jest to, że wcześniej zlodzenie arktycznych wód poniżej 4 mln km2 spadło tylko raz - w 2012 roku. W okresie 31 sierpnia - 5 września czapa polarna kurczyła się w tempie 79,8 tys. km2/dziennie. To najszybsze tempo zmian w historii pomiarów dla wyżej wymienionego okresu. Te zmiany odbywały się w euroazjatyckiej części Oceanu Arktycznego - w Basenie Arktycznym od strony Morza Barentsa, Karskiego i Łaptiewów. Mapa obok (kliknij, aby powiększyć) pokazuje zasięg i koncentrację arktycznego lodu dla 12 września.
To, co w tym roku budzi poważne obawy, to zasięg pokrywy lodowej od strony Europy i części Rosji. Znajduje się tam rozległy obszar wolnych od lodu wód, gdzie granica czapy polarnej przebiega w okolicy 85oN, w wielu miejscach powyżej tego równoleżnika. W tym roku dość powolne zmiany miały miejsce na Morzu Beauforta. Pozostał tam ogon niestopionej kry lodowej, która ciągnie na północ od delty rzeki Mackenzie i wschodniej części Alaski.
W tym roku szybkie topnienie w okresie wiosenno-letnim doprowadziło do znacznego wzrostu temperatur. Zmiany te przyczyniły się do dramatycznych zmian w rosyjskiej części Oceanu Arktycznego. Jedyną korzyścią płynącą z tych zmian jest perspektywa bieguna północnego wolnego od lodu jeszcze w latach 20. tego wieku z zachowaniem się oczywiście lodu w sektorze amerykańskim. To pozwoliłoby na swobodny ruch morski z pominięciem nie tyle co niebezpiecznej Zatoki Adeńskiej, ale też strefy ekonomicznej Rosji. Naukowcy informują iż Arktyka weszła w stan "nowego klimatu arktycznego". Ten nowy stan charakteryzuje się wyższymi temperaturami, większą powierzchnią otwartych wód, mniejszą ilością lodu morskiego, rosnącą przewagą opadów deszczu nad opadami śniegu. W Arktyce pogoda, która kiedyś uważana była za ekstremalną, staje się normą. Lato 2020 roku jest tego przykładem.
Na podstawie National Snow and Ice Data Center: Suddenly in second place
Zobacz także:
- Sierpień 2020 - ciepło od dołu, czwartek, 3 września 2020 Po tym, jak w lipcu czapa polarna topiła się niezwykle szybkim tempie, w sierpniu impet ten spowolnił, ale utrzymywał się w granicach średniej wielolecia. Pod koniec sierpnia tempo spadku zasięgu lodu wyraźnie przyspieszyło.
Czyli można już ogłosić oficjalnie, że od 8 lat nie możemy się doczekać nowego rekordu minimalnego zasięgu lodu arktycznego. Ciekawie kiedy wreszcie padnie ten rekord.
OdpowiedzUsuńDlatego po raz drugi w historii pomiarów zlodzenie spadło poniżej 4 mln km2... A ty się cieszysz, jakby powieRZchnia i zasięg rosły. Trend jest taki, że raczej zbliżamy się do rekordu niż się oddalamy.
OdpowiedzUsuńNikt poważny nie patrzy na jeden rok, tylko na trend z wielolecia.
OdpowiedzUsuńPytanie, czy wrześniowe minimum objętości, będzie na 2 miejscu?
OdpowiedzUsuńGdyby minimum objętości, wypadło 15 września, wychodziłoby 3 miejsce, z minimalną stratą 7 km3(gdy się patrzy, na to, co podawano, w zeszłym Roku), czy też 9 km3[gdy się patrzy, na dane, które podaje, jeden ze specjalistów-Arctic Sea Ice Forum-mogą to być dane po korekcie(większe korekty, niż 2 km3 były, po wrześniowym minimum 2012),bądź jego błąd].
Patrząc na przebieg, spadków dziennych objętości, można odnieść wrażenie, że minimum objętości, mogło wypaść 16 września, notując 2 miejsce.
Ostatecznie jednak przekonamy się, jak było, po kolejnym raporcie Piomas. Tak bowiem gorąca była walka, o 2 miejsce, jeśli idzie, o objętość.
Pozdrawiam serdecznie.
Piszesz pierdoły i tyle w temacie. Popatrz sobie na wykresy powyżej.
OdpowiedzUsuńMoże ktoś wyjaśnić dlaczego tempo topnienia lodu nie przyspiesza z dekady na dekadę ( a raczej tempo topnienia w ostatniej dekadzie osłabło) skoro rosną temperatury i powinny się nasilać sprzężenia zwrotne spowodowane spadkiem albedo w Arktyce i ogrzewaniem Oceanu Arktycznego?? Pojawiły się jakieś silne ujemne sprzężenia zwrotne? Wzrost zachmurzenia czy co tam jeszcze?
OdpowiedzUsuńBo co się miało stopić ekspresowo to się już stopiło. Został jedynie lód jednoroczny, który się co roku odbudowuje. To tak jakbyś dziwił się, że na Mazurach zdarza się jeszcze dość gruba lodowa pokrywa na jeziorach pomimo, że są też lata prawie bez lodu.
UsuńAle jak nie przyśpiesza, jak przyśpiesza?
UsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty z powodu próby odpowiedzi na spam.
OdpowiedzUsuń