Żądza zniszczenia III

Zbliża się koniec kwietnia, a zmiany jakie zachodzą w Arktyce wyprzedzają sytuację nawet o miesiąc. Szczególnie widoczne jest to na Morzu Beauforta, i nie tylko tam. Wykres JAXA obok przedstawia zasięg lodu morskiego w 2016 roku na tle rekordzistów, w tym 2012. 26 kwietnia zasięg lodu w 2012  był o 0,9 mln km² większy niż teraz. Z kolei prognozowane warunki pogodowe w Arktyce w dalszym ciągu są okropne, gdzie wysokie temperatury będą wywierać ogromną presję na czapę polarną.

Zasięg  i koncentracja arktycznego lodu morskiego. AMSR2 Uni Bremen

To co się dzieje na Morzu Beauforta można nazwać surrealizmem. Czymś, do czego normalnie nie powinno dojść, a jednak to się stało. Tam właśnie zmiany są największe - to fundament do megatopnienia 2016 - nowego rekordu wrześniowego minimum. A przynajmniej do skrócenia czapy polarnej do wartości bliskich tym z września 2012. Na Morzu Beringa dryfują resztki kry lodowej, która zniknie za kilka dni. Załamanie jest także na Morzu Karskim. W tej chwili nie ma w Arktyce miejsca, które wypadałoby lepiej niż w 2012 roku.

Zmiany zasięgu lodu morskiego na Morzu Beauforta między 20 a 26 kwietnia 2016. AMSR2, Arctische Pinguin

Tempo zmian na Morzu Beauforta szokuje, pokazuje to powyższa animacja. W takim tempie, jeśli nic się nie zmieni (uwzględniając grubość lodu, na razie topi się cienki lód z brzegu, gruby topnieje od spodu, ale jego powierzchnia się nie zmienia), to w czerwcu połowa akwenu, a nawet 3/4 będą wolne od lodu. W lipcu cały akwen będzie wolny od lodu, wraz z Morzem Czukockim i Karskim. Wolniej będą zachodzić zmiany na Morzu Wschodniosyberyjskim i Łaptiewów (przynajmniej z obecnej perspektywy), ale tam lód jest cienki, więc nie musi się teraz roztapiać, by potem zniknąć w lipcu, lub na początku sierpnia. 

 Zmiany zasięgu lodu morskiego na Morzu Karskim między 20 a 26 kwietnia 2016. AMSR2, Arctische Pinguin

Wolniejsze, ale też radykalne zmiany następują w akwenie Morza Karskiego. Tamtejszy pak lodowy w coraz większym stopniu przybiera postać kry lodowej, a granica lodu odsuwa się od wybrzeży Rosji. 

Odchylenia temperatur wód w Arktyce w stosunku do średniej 1961-1990. NOAA/NCEP

Dalsze topnienie najprawdopodobniej będzie się już tylko nasilać. Wody powierzchniowe szybko się nagrzewają. Temperatury na Ziemi są wyższe niż dawniej. Są bardzo zbliżone do tych, jakie panowały w czasie interglacjału eemskiego, tu brakuje już naprawdę niewiele. Topi się cały lód na Morzu Karskim, pokazują to dane temperatur z NOAA. Mapa obok przedstawia temperatury wód w Arktyce. Tam gdzie temperatury są wyższe niż -1,5°C lód zaczyna się topić, topnieje, lub już się stopił, a woda nagrzewa się dalej. Jako, że Ocean Arktyczny jest zasolony, to temperatura nie musi sięgać zera stopni. Lód topi się już w niszczej temperaturze, w zależności od stopnia zasolenia.

 Pokrywa lodowa na Morzu Beauforta 26 kwietnia 2016 roku. NASA Worldview

 Lód na Morzu Karskim 26 kwietnia 2016 roku. NASA Worldview

 Resztki lodu, rozdrobniona kra lodowa na Morzu Beringa. NASA Worldview

Zdjęcia satelitarne oddają realizm sytuacji, jaka ma miejsce w Arktyce. To, co się dzieje w Arktyce już od kilku miesięcy jest bezprecedensowe i potencjalnie katastrofalne w skutkach. Animacja obok (kliknij, aby powiększyć) przedstawia zmiany, jakie zaszły na Morzu Beauforta, na Alasce i północno-zachodnim krańcu Kanady.

Temperatury na Alasce i w północno-zachodniej części Kanady 26 kwietnia w godzinach popołudniowych. Earthnet

Dodatnie temperatury wędrują coraz dalej na północ, do wybrzeży Oceanu Arktycznego. Śnieg roztapia się już kilkadziesiąt kilometrów od wybrzeży Morza Beauforta. Poniżej animacja danych z Climate Reanalyzer pokazuje prognozowane temperatury w Arktyce. Sytuacja jest katastrofalna. Fala ciepła uderzy w zachodnią część Kanady, obejmie też niemal całą Alaskę. To niebywała sytuacja, gdyż dodatnie temperatury na koniec kwietnia nie powinny wędrować tak daleko na północ i obejmować znacznych obszarów w obrębie koła polarnego. Na Syberii będzie chłodniej, ale i tam wartości termiczne nad znacznymi obszarami będą co najmniej o parę stopni Celsjusza wyższe.

Na początku maja prognozuje się falę ciepła (prawdopodobnie nawet 25-27°C) w zachodniej Kanadzie, blisko Oceanu Arktycznego. Te dodatnie sprzężenie zwrotne uruchomi zjawisko pożarów lasów borealnych - sadza dotrze nad Ocean Arktyczny, dziesiątki milionów ton dwutlenku węgla trafią do atmosfery. Zagrożona będzie też wieczna zmarzlina, z której wydostawać się będzie metan - silny gaz cieplarniany. 

Prognozowane temperatury w Arktyce 28 kwietnia - 4 maja 2016. Climate Reanalyzer

Kolejna animacja pokazuje prognozowane anomalie temperatur w Arktyce i obszarach leżących wokół niej. W samej Arktyce temperatury są niezwykle wysokie, odchylenie sięga 4°C dla całego regionu. Takie wartości będą coraz częstsze. Obserwowany w Arktyce wielomianowy trend wskazuje na pojawienie się anomalii temperatury przekraczających 4°C przed rokiem 2020, 6°C przed 2030 i 15°C przed 2050.  Wolna od lodu Arktyka jest coraz bliżej, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Zobacz także:

• Żądza zniszczenia II, poniedziałek, 25 kwietnia 2016 Mapa Japońskiej Agencji Kosmicznej JAXA przedstawia zasięg lodu morskiego 24 kwietnia 2016 na tle średniej z lat 80. XX wieku. 30 lat temu spory obszar Morza Beringa był pokryty lodem, który dopiero zaczynał się topić. Teraz lód prawie zanikł. Po drugiej stronie, Morze Barentsa jest w dużej mierze pozbawione lodu. Część Morza Karskiego, przy akwenie Barentsa także jest pozbawiona lodu. Prognozy z 23 kwietnia zakładały napływ ciepła i wiatr nad obszar Morza Karskiego, są już tego rezultaty.