PIOMAS (marzec 2023) - chwilowa pauza

Powolne topnienie czapy polarnej w marcu spowodowało, że ilość lodu morskiego zwiększyła się nieznacznie w stosunku do ostatnich lat. 

Objętość lodu w Arktyce w 2023 roku w zestawieniu ze zmianami z lat 1979-2022. PIOMAS, grafika Zachary Labe

Jest wzrost nieznaczny, nie mający większego znaczenia, jeśli spojrzy na tabelę oraz wykres. 31 marca objętość lodu morskiego wyniosła 22 665 km³, co stanowi ósmą najmniejszą w historii pomiarów wartość. Z doświadczenia ostatnich lat wynika, że wielkość czapy polarnej nie ma istotnego wpływu na sezon roztopów. W 2017 roku pokrywa lód morski miała 11,2% mniejszą objętość niż w tym roku - sezon nie zakończył się wtedy rekordowym topnieniem. Wrześniowe minimum wyniosło wtedy 4,64 mln km².  Tabela obok (kliknij, aby powiększyć) przedstawia dokładną rozpiskę objętości lodu na 31 marca. W kolumnach przedstawione są różnice względem poprzednich lat i średnich dekadowych, także ich procentowe wartości. Miejsca zaznaczone na różowo, to lata, kiedy ilość lodu była większa niż w tym roku.

 

Grubość lodu morskiego w marcu 2023 roku i jej odchylenia w stosunku do średniej 1981-2010. PIOMAS/Zachary Labe

 

Wykres obok przestawia zmiany tempa przyrostu/spadku ilości lodu morskiego od 24 lutego do 31 marca 2023 w zestawieniu ze zmianami z ubiegłego roku i średniej z ostatnich 10 lat. Tempo spadku było wolniejsze. Przyczyną tego stanu rzeczy były warunki atmosferyczne, które dość mocno hamowały topnienie lodu na zewnętrznych akwenach. Dodatni dipol arktyczny nie wpłynął znacząco na zmiany. O tej porze roku kilkanaście dni z takim zjawiskiem nie mają istotnego wpływu, szczególnie gdy idzie to w parze z niskimi temperaturami. Dipol groźny robi się dopiero w maju, kiedy lądu uwalniają się od śniegu, a nad obszar Oceanu Arktycznego dociera ciepłe powietrze z południa.  

Grubość arktycznego lodu morskiego w 2023 roku w zestawieniu z latami 1979-2022 i średnich wartości dekadowych. PIOMAS/Zachary Labe  

Wzrost grubości czapy polarnej zwiększał się w tempie typowym dla średniej. Duży wpływ na to miały zmiany na zewnętrznych akwenach, co pokazuje mapa obok. Dipol arktyczny nie przebił działania temperatur, które w marcu tego roku były w Arktyce niskie jak na ostatnie lata. Dipol spowodował też nawrót lodu na wody Morza Barentsa, co też wpłynęło na całościowy przyrost grubości lodu. Chwilowość tych zmian nie ma jednak większego wpływu na ogół zmian, szczególnie w kontekście sezonu topnienia. 

Zmiany średniej miesięcznej ilości lodu morskiego w Arktyce dla marca w latach 1979-2023. Dane PIOMAS

Ilość lodu w Arktyce w dalszym ciągu jest znacząco mniejsza niż 20-30 lat temu. Od 1979 roku skurczyła się o 38% jeśli chodzi o marzec. Jedyny rezultat takich, a nie innych zmian w ostatnich miesiącach, to chwilowe spauzowanie trendu spadkowego. Chwilowe, gdyż ocieplenie klimatu postępuje. Dalsze, większe roztopy są kwestią czasu. 

Zobacz także:

• PIOMAS (luty 2023) - sytuacja nie uległa poprawie, środa, 8 marca 2023 Sytuacja od stycznia się nie zmieniła. Ilość lodu morskiego w Arktyce nadal jest w pierwszej dziesiątce najmniejszych w historii pomiarów.
• PIOMAS (styczeń 2023) - coraz słabszy impet, czwartek, 9 lutego 2023