Amerykańska Narodowa Służba Oceaniczna i Meteorologiczna (NOAA) opublikowała doroczny raport na temat stanu czapy polarnej i klimatu Arktyki. Raport ten przedstawia obraz zmian, jakie zaszły w Arktyce w ciągu ostatnich miesięcy, oraz to, jak ma się bieżąca sytuacja względem XX wieku. 2017 rok w sezonie topnienia był stosunkowo chłodny, ale nadal utrzymywany jest wieloletni trend spadkowy. Arktyczny system środowiskowy osiągnął "nową normę", charakteryzującą się ponadprzeciętnymi stratami w powierzchni i grubości pokrywy lodowej. To samo dotyczy innych parametrów jak obszaru występowania pokrywy śnieżnej.
Co stwierdza raport?
Temperatury powietrza: Temperatury w Arktyce wciąż pozostaję wysokie na tle wieloletniej średniej, mimo chłodnego lata. Średnia temperatura powierzchniowa była o 1,6oC wyższa od średniej 1981-2010 w okresie październik 2016 - wrzesień 2017. Niniejszy okres był drugim najcieplejszym w historii. Rekordowo ciepły był okres październik 2015 - wrzesień 2016. Od początku XX wieku Arktyka ociepliła się o ponad 2oC. Chłodniejszy okres roztopów w 2017 roku przełożył się na wolniejsze topnienie śniegu, oraz na topnienie grenlandzkiego lądolodu. Czytaj dalej.
Pokrywa śnieżna: tym razem tempo wycofywania się pokrywy śnieżnej było bardzo powolne. Szczególnie w Eurazji. W maju 2017 roku zasięg śniegu był drugim najwyższym w historii pomiarów prowadzonych od 1967 roku. W maju i czerwcu zaobserwowano pierwszą dodatnią (wyższa od średniej) anomalię zasięgu pokrywy śnieżnej od 2004 i 2005 roku. Czytaj dalej.
Czapa polarna Arktyki: 7 marca 2017 zanotowany został rekordowo niski zasięg lodu morskiego. Marcowe maksimum zasięgu lodu było o 8% niższe od średniej wartości z okresu 1981-2010. Chłodne lato wpłynęło na wynik wrześniowego minimum. Wrześniowy zasięg lodu był ósmym najmniejszym w historii pomiarów. Pokrywa lodowa jest bardzo cienka, a udział wieloletniego lodu staje się coraz mniejszy. Stary lód (powyżej 1 roku) w 2017 roku zajmował jedynie 21% powierzchni całości, w 1985 roku było to 45%. Czytaj dalej.
Temperatury arktycznych wód: Arktyczne wody są bardzo ciepłe, więc pomimo chłodnego lata przyczyniły się i tak do dość silnych roztopów. W sierpniu 2017 roku wody Morza Czukockiego i Barentsa były miejscami o 4oC cieplejsze od średniej 1982-2010. Ta sytuacja, szczególnie na Morzu Czukockim miała wpływ na jesienne zamarzanie. Morze Czukockie ociepla się bardzo szybko. Uwzględniając rok 2017, tempo to wynosi około 0,7oC na dekadę. Czytaj dalej.
Lądolód Grenlandii: Mimo iż lądolód zaczął się topić gwałtownie na początku maja, to skala topnienia na Grenlandii z racji niskich temperatur była niewielka na tle ostatnich lat. Grenlandia straciła w 2017 roku przeciętną dla okresu 2003-2016 ilość lodu. Lipiec na wyspie był dość chłodny, a zakres topnienia stosunkowo niewielki. Czytaj dalej.
Zmiany środowiskowe: Reakcją na cieplejszy klimat Arktyki jest nasilony proces zielenienia tundry, obserwowany od kilkunastu lat. Jednocześnie w ostatnich latach zaobserwowano zjawisko brązowienia tundry niektórych miejscach regionu. Zmiany w pokrywie lodowej wpływają także na zmiany życia oceanicznego w postaci wzrostu produktywności morskiej. Czytaj dalej.
Na podstawie: NOAA Arctic Report Card 2017
Ciekawi mnie, czy w 2018 bedzie powtorka z duzych opadow sniegu w Eurazji. To bedzie mialo wielki wplyw jak szybko ocieplac sie bedzie ziemia. Pod koniec kwietnia lecialem nad Ameryka Polnocna i widzialem praktycznie wiekszosc płw. Labrador i Nowa Funlandie we sniegu. Jeszcze wiecej zniegu bylo w Rosji. To olbrzymie obszary, ktore odbijaja swiatlo, gdy pada juz pod duzym katem i pewnie w glownej mierze spowodowaly, ze rok 2017 byl duzo zimniejszy niz sie tego spodziewalismy.
OdpowiedzUsuńSprzężenie opisane przez Demona. Dobry był herbatnik :-)
Usuń