Wystarczy tylko dmuchnąć, by doszło do zniszczenia

Wygląda na to, że sytuacja mimo względnie spokojnych warunków pogodowych zaczyna rysować się w dość nieciekawych barwach. Wynik wrześniowego minimum nie jest znany, ale już teraz można stwierdzić, że drugie miejsce jest zagwarantowane. Wystarczy zmiana we wzorcach pogodowych, zwłaszcza w prędkości wiatru, by doprowadzić do silnych roztopów. W ciągu ostatnich trzech dni warunki atmosferyczne były neutralne w sektorze pacyficznym. Jak pokazuje mapa obok z 12 sierpnia (kliknij, aby powiększyć) znajdywały się tam bardzo płytkie niże baryczne. Taka sytuacja pogodowa nie sprzyja roztopom. Inne warunki panowały po stronie atlantyckiej. 

 Zmiany zasięgu i koncentracji arktycznego lodu morskiego w dniach 10-13 sierpnia 2020. AMSR2, University of Bremen

Silne wiatry związane  z ujemnym dipolem arktycznym wywarły wpływ na granicę lodu morskiego w sektorze atlantyckim. Nie był on jednak tak duży jak w przypadku sektora pacyficznego. Z dwóch powodów: po pierwsze granica lodu i tak jest już tam daleko, w strefie relatywnie niskich temperatur, a po drugie i najważniejsze, miejscami znajduje się tam wciąż gruby lód. Zmiany, jakie pokazuje animacja w sektorze pacyficznym, są duże, nawet nieadekwatnie duże względem warunków atmosferycznych. Przyczyną są temperatury wód i stopień wcześniejszego pofragmentowania lodu, co jedno wpływa na drugie. No i przede wszystkim kra lodowa jest cienka.

 Powierzchnia lodu morskiego w 2020 roku względem wybranych lat. Dane NSIDC, wykres Nico Sun

Wysokie temperatury w lipcu topiły lód od góry, nagrzewając jednocześnie wodę, która wcześniej była zamarznięta. Sztorm, który uderzył w Morze Beauforta pod koniec lipca nie był silny, ale wygląda na to, że odcisnął piętno. Rozruszał cienką już wtedy krę lodową i teraz ta topi się i ostatecznie znika. Efektem jest bardzo duży jak na tę porę roku spadek powierzchni lodu. Czapa polarna ma teraz 3,1 mln km² powierzchni, to dokładnie 64 tys. km² więcej niż w 2012 roku. Kilka dni temu różnica była dużo większa. Oczywiście można przyjąć, że część tego spadku to zakłócenia pomiaru związane z chmurami czy wodą na lodzie. Jeśli spojrzymy na zdjęcia satelitarne, to raczej nie. Mapa obok pokazuje odchylenia powierzchni lodu względem średniej 2007-2016.

 Prognozowane warunki pogodowe w Arktyce na 15-16 sierpnia 2020 roku. Tropical Tidbits

Przedstawiona jest prognoza tylko na dwa dni, bo jest ona nieprzewidywalna. Zacznie się robić presja pogodowa na topniejącą czapę polarną. Biorąc pod uwagę grubość lodu, temperatury wód i to, co się działo przez ostatnie kilka dni, to naprawdę wystarczy dmuchnąć i katastrofa gotowa. Niestety prognozy są nie najlepsze. Będzie próbował powstać dodatni dipol arktyczny, ale ostatecznie nie dojdzie to do skutku. Mimo to, presja na arktyczny lód będzie rosła. Nad Morze Wschodniosyberyjskie wejdzie płytki niż baryczny, ale w sąsiedztwie w miarę silnego wyżu da spory gradient ciśnienia. Rezultatem będzie silniejszy wiatr, co pokazuje animacja z Earthnet. Z kolei sztorm na północnych krańcach Atlantyku zredukuje lód od strony Morza Łaptiewów i na domiar złego stworzy warunki dla dryfu kry lodowej przez cieśninę Fram.

Znikająca kra lodowa w Basenie Arktycznym na 77-80^oN 13 sierpnia 2020 roku. NASA Worldview

Znikająca kra lodowa w Basenie Arktycznym na 75-77^oN od strony Wyspy Wrangla.

Zdjęcia satelitarne pokazują pacyficzną cześć Oceanu Arktycznego, to spory obszar kry lodowej, która może zniknąć za kilka dni. Należy oczekiwać dużych spadków powierzchni i zasięgu lodu morskiego.  Co będzie się działo po 16 sierpnia? Prognozy mogą się nie sprawdzić, ale modele pokazują coraz bardziej agresywne formy wzorców barycznych z dodatnim dipolem arktycznym. 


Jako że czapa polarna jest w opłakanym stanie, i szanse na rekord we wrześniu wydają się być zerowe, to thriller ten jeszcze się nie skończył. Został jeszcze miesiąc. 

Zobacz także:

• Projekcje ostatnich tygodni sezonu topnienia 2020, środa, 12 sierpnia 2020 Jak mogą wyglądać ostatnie dni sezonu topnienia 2020? Biorąc pod uwagę bardzo silne spowolnienie, trwające od trzech tygodni, trudno jest oczekiwać, by ten rok zakończył się na spektakularnym wyniku. Nie mówiąc już o tym, że miałby paść rekord. 
• Widmo rekordowego topnienia się oddaliło, ale to jeszcze nie koniec, piątek, 7 sierpnia 2020