Strony

sobota, 9 kwietnia 2022

PIOMAS (marzec 2022) - wygląda na to, że stan czapy polarnej jednak się nie poprawił

Po tym, jak skończył się sezon zamarzania 2021/22 widać, że stan arktycznego lodu morskiego nie poprawił się w stosunku dla lat poprzednich. Objętość wciąż pozostaje duża, ale jeśli chodzi o marzec 2022, to nie wzrosła w stosunku do przednich marców z ostatnich lat. 

Objętość lodu w Arktyce w 2022 roku względem wartości z ostatnich lat i średniej 1979-2020. PIOMAS

Wysokie temperatury odniosły swój skutek - 31 marca objętość lodu wyniosła 22 528 km3, co oznacza zmianę miejsca w rankingu najmniejszych w historii pomiarów satelitarnych wartości. Dokładnie z dziewiątego na siódme miejsce. 

Grubość lodu morskiego w marcu 2022 roku i jej odchylenia w stosunku do średniej 1981-2010. PIOMAS/Zachary Labe

Marzec 2022 oraz poprzednie dwa miesiące były w Arktyce niezwykle ciepłe. Nic dziwnego, że ostatecznie nie doszło do poprawy w stosunku do lat poprzednich. A jeszcze po zakończeniu ubiegłorocznego sezonu topnienia były na to szanse.

Różnice grubości arktycznego lodu morskiego w marcu 2022 w stosunku do średniej 2011-2020. PIOMAS

Tempo przyrostu ilości lodu morskiego w marcu tego roku było 11% wolniejsze niż w latach 2005-2020. W takiej sytuacji trudno mówić o gruntownej odbudowie czapy polarnej. Oczywiście stan czapy polarnej nie wszędzie jest zły. Mapy pokazują, że w stosunku do ostatnich kilku lat doszło do poprawy głównie na Morzu Beauforta. Z dość dokładnych danych CryoSat-2 wynika, że poza obszarem grubego lodu (tzw. ostatniego bastionu lodowego) w wielu miejscach pokrywa lodowa jet przynajmniej kilka centymetrów cieńsza niż w minionej dekadzie. W innych miejscach stan lodu nie uległ poprawie. Pewną nadzieję może budzić pacyficzny sektor czapy polarnej - latem ubiegłego roku lód tam topił się powoli.

Grubość arktycznego lodu morskiego w 2022 roku w stosunku do okresu 2007-2021 i średnich wartości z lat 80. i 90. XX wieku. PIOMAS

Tempo przyrostu grubości czapy polarnej (wartość średnia dla całego obszaru) w pewnym momencie zwolniło. Są to niewielkie różnice, ale mogą mieć potem wpływ na sezon topnienia. 

Zmiany średniej miesięcznej ilości lodu morskiego w Arktyce dla marca w latach 1979-2022. Dane PIOMAS

Średnia miesięczna objętość przedstawia się jeszcze gorzej - 21,7 tys. km3, to szósta najmniejsza w historii pomiarów wartość. W trzeciej dekadzie marca tempo przyrostu nieco przyspieszyło, ale to może wiele nie zmienić. Warunki dla topnienia mogą się zmienić. Od 1979 roku marcowa objętość lodu morskiego Arktyki spadło o 38%.

Biorąc pod uwagę wartości dla marca, można stwierdzić, że karty zostały ponownie rzucone na stół, a kolejne miesiące sezonu topnienia pokażą, jakie będą wyniki tej gry. Im więcej stopi się lodu, tym większe ekstrema pogodowe będą nas czekać w przyszłości.

Zobacz także:

2 komentarze: