czwartek, 8 czerwca 2023

PIOMAS (maj 2023) - tempo prawdziwych roztopów przyspieszyło

W ostatnich miesiącach panowały warunki sprzyjające silnemu eksportowi lodu przez cieśninę Fram. Stąd duży jego obszar na Morzu Grenlandzkim. Silny eksport doprowadził do sporego przyspieszenia spadku ilości lodu morskiego, mimo niskich temperatur i niezbyt szybkiemu spadkowi powierzchni pokrywy lodowej.

Objętość lodu w Arktyce w 2023 roku w zestawieniu ze zmianami z lat 1979-2022. PIOMAS, grafika Zachary Labe

Czapa polarna podlega silnym zmianom ze względu na swoją grubość. W maju tego roku doszło do kolejnej zmiany, polegającej na szybkim spadku objętości lodu morskiego. Na koniec miesiąca objętość ta wyniosła 19 950 km3. To ósma najmniejsza w historii pomiarów wartość. Tabela obok (kliknij, aby powiększyć) przedstawia dokładną rozpiskę objętości lodu na 31 maja. W kolumnach przedstawione są różnice względem poprzednich lat i średnich dekadowych, także ich procentowe wartości. Miejsca zaznaczone na różowo, to lata, kiedy ilość lodu była większa niż w tym roku. Co ciekawe, ilość lodu jest podobna do tej z 2012 i 2020 roku, więc teoretycznie szanse na silne roztopy pod koniec lata są duże. 

Grubość lodu morskiego w maju 2023 roku i jej odchylenia w stosunku do średniej 1981-2010. PIOMAS/Zachary Labe

Na mapie możemy zauważyć efekty kilkomiesięcznego eksportu lodu przez cieśninę Fram. Wcześniej ze względu na silne mrozy było to zbyt widoczne. Kiedy jednak temperatury wzrosły, lodu zaczęło szybko ubywać. W kwietniu i maju miał miejsce wciąż jeszcze spory eksport lodu przez cieśninę Fram, więc tempo topnienia zaczęło przyspieszać. Ubytek lodu od maksimum do 31 maja wynosi 3369 km3, czyli 15% więcej niż średnia z ostatnich 10 lat. Wykres obok przedstawia zmiany tempa przyrostu/spadku ilości lodu morskiego w ciągu ostatniego miesiąca.

Grubość arktycznego lodu morskiego w 2023 roku w zestawieniu z latami 1979-2022 i średnich wartości dekadowych. PIOMAS/Zachary Labe  

Globalne ocieplenie wraz z nakładającymi się na nie takimi zjawiskami jak dipol arktyczny sprawia, że moment maksimum grubości lodu wypłaszcza się. Maksimum pojawia się wcześniej, co ilustruje powyższy wykres. Dawniej lód zwiększał swoją średnią grubość do czerwca. Teraz maksimum przypada na pierwszą połowę maja.
 
Zmiany średniej miesięcznej ilości lodu morskiego w Arktyce dla maja w latach 1979-2023. Dane PIOMAS
 
Jako, że zmiany klimatyczne zachodzą bardziej na przestrzeni dekad niż lat, to obecna pauza nie jest niczym niezwykłym. Kwestią jest tylko to, że nikt tego nie przewidział, a inni mówili, że Arktyka rychło będzie wolna od lodu. Będzie, ale nie od razu.

Zobacz także:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz