Megatopnienie i zmierzch bogów

Miejsca, gdzie lód stopił się kilka tygodni wcześniej niż zwykle, pochłonęły już dość dużą ilość ciepła. Powierzchnia wód osiągnęła zero stopni Celsjusza, a nawet tę wartość już przekroczyła. Wody Arktyki będą nagrzewać się dalej. Mapa Climate Reanalyzer przedstawia anomalie temperatur wód powierzchniowych na półkuli północnej dla 21 maja 2016 względem średniej 1979-2000. Te anomalie, to informacja, że wody Arktyki są wystarczająco ciepłe, by topić lód i tak się dzieje, co pokazują zdjęcia satelitarne NASA. Lód topnieje nie tylko od spodu. Ciepło znad lądów i ciepłych oceanów dociera do Arktyki. Temperatura w wielu miejscach zbliża się do zera, lub wartość tą przekracza. 

Temperatura w strefie przybrzeżnej Morza Beauforta i anomalie w stosunku do średniej 1981-2011. Earthnet

Nie tylko ciepło wód morskich, czy ciepło atmosferyczne topi lód. Także rzeki transportują energię cieplną w postaci wody z niższych szerokości geograficznych. Jako, że klimat na Ziemi jest cieplejszy, to lądy szybko się nagrzewają, szybko znika śnieg, rzeki odmarzają znacznie wcześniej niż zwykle. Szczególnie widoczne jest to w Kanadzie, gdzie rzeka Mackenzie niesie ciepłą wodę do Morza Beauforta. Oznaką tego są widoczne z kosmosu osady, które trafiają do tego morza. Temperatura powierzchni wody morskiej 0,5^oC, wydawałoby się niewiele. Normalnie obszar przybrzeżny Morza Beauforta powinien być jeszcze zamarznięty, a nie jest. Zmiany są tyle szybkie, by nie zadać sobie pytania, czy czasem Przejście Północno-Zachodnie nie otworzy się miesiąc wcześniej niż zwykle. Zwykle otwiera się przynajmniej w połowie sierpnia, z reguły w drugiej połowie sierpnia. Możliwe, że w tym roku otworzy się w lipcu. 

Zasięg lodu morskiego po stronie amerykańskiej 20 maja 2016 roku. W górze mapy widoczny także fragment obszaru Morza Wschodniosyberyjskiego. AMSR2, Arctische Pingiun

Pokrywa lodowa Arktyki kurczy się w tempie 50-60 tysięcy km² dziennie, wciąż jest rekordowo niskich rozmiarów. Ten ogrom zmian pokazuje mapa zasięgu lodu po stronie amerykańskiej. Lód wycofuje się szybko na Morzu Czukockim i Beauforta. Południowy kraniec Morza Czukockiego jest wolny od lodu, po amerykańskiej stronie M. Czukockiego powstał pas wolny od lodu. Dalej spory kawał południowej części M. Beauforta jest wolny od lodu, dalej na północ znajduje się kra lodowa, która wkrótce stopnieje. Występują stosunkowo niewielkie obszary lodu, oddzielające te trzy miejsca. Do otwarcia zachodniej połówki Przejścia Północno-Zachodniego zostało niewiele czasu. Być może dojdzie do tego w czerwcu, i całkiem możliwe, że jeszcze w pierwszej połowie czerwca. Zamarznięte są kanały Archipelagu Arktycznego, ale i tam lód może bardzo szybko się roztopić. Reasumując, postęp zmian każe zadać pytanie: Czy północny szlak morski nie będzie drożny jeszcze w lipcu? To wydaje się być prawdopodobne. To samo dotyczy rosyjskiego szlaku morskiego. W końcu Arktyka jest niezwykle ciepła, zbyt ciepła. 

Mapa Earrthnet pokazuje temperaturę powietrza o 21:00 UTC 20 maja, nad południowym krańcem Morza Beauforta, przy ujściu rzeki Mackenzie. Prawie 4^oC, to bardzo duża wartość, podsycana faktem, że część akwenu jest pozbawiona lodu. Lód arktyczny to potężny bufor zimna, klimatyzator planety. Tam, gdzie nie ma lodu jest ciepło, tam gdzie on jest temperatura jest niska, by wzrosnąć, pierw lód musi się stopić. Chyba, że ma miejsce intensywny napływ ciepła z niskich szerokości geograficznych, wzmocniony przez ocieplający się klimat i anomalię prądu strumieniowego. Arktyka bez lodu, to Arktyka bez ujemnych temperatur. 

Rzeka Mackenzie wyrzuca osady do Oceanu Arktycznego, a przy okazji ciepłą wodę. NASA Worldview, 20 maja 2016.

W górnym biegu, w zależności od miejsca, rzeka Mackenzie może mieć teraz od 5 do nawet 15^oC. W dolnym biegu około 1 do 3^oC. W lipcu oczywiście te wartości są większe, będą większe. Większe niż kilkanaście lat temu, a nawet więcej niż w 2012 roku. Wszystko dzieje się bardzo szybko.

Roztapiająca się pokrywa lodowa na Morzu Czukockim. Przeręble w lodzie, powstałe na skutek głównie topnienia lodu od spodu, ale także dryfu i ciepła atmosferycznego oznaczają, że koniec paku w tej części czapy polarnej jest bliski. NASA Worldview, 20 maja 2016.

Lód na Morzu Czukockim jest przygotowany na całkowite stopienie w ciągu najbliższych kilku, góra kilkunastu dni. Chyba, że zmieni się pogoda. Jeśli lód stopi się na tym akwenie za tydzień lub dwa, topnienie reszty czapy polarnej przyspieszy. Woda wchłonie jeszcze większą ilość ciepła - to dodatnie sprzężenie zwrotne w Arktyce, podsycane przez globalne ocieplenie.

 Kra lodowa na Morzu Karskim, NASA Worldview

Przejście Północno-Wschodnie także może się szybko otworzyć, widać to po tym, jak wygląda lód na Morzu Karskim. W 2012 roku wprawdzie zasięg lodu na tym akwenie był mniejszy o tej porze roku. Ale jak pokazuje mapa satelitarna NASA, lód jest strzaskany i jego koniec jest bliski. Zwłaszcza że prognozowany jest wzrost temperatur, który już w tej części Arktyki postępuje. Temperatury nad tym akwenem sięgają, a miejscami już śmiało przekraczają zero stopni. Izoterma 20^oC przekracza już koło polarne po zachodniej i wschodniej stronie Uralu. Na półwyspie Jamał, temperatura sięga 5^oC topnieje śnieg, potem będzie topnieć wieczna zmarzlina.

Ci, którzy śledzą to co dzieje się w Arktyce, mają świadomość. Ci, którzy wiedzą o nagłej zmianie klimatu - przyspieszonym globalnym ociepleniu, wiedzą, co może się stać. Większość ludzi, politycy, media żyją w nieświadomości, albo nie chcą wiedzieć. Zmiany zachodzą potwornie szybko i przyspieszą, gdyż wpuściliśmy do atmosfery setki miliardów ton CO₂ . Weźmy na przykład Polskę, od kilku lat mają miejsce ostre spory polityczne, żadnym jednak elementem tych sporów nie jest kwestia przygotowania kraju na skutki nagłej zmiany klimatu, czy kwestia antropogeniczności globalnego ocieplenia i potrzeby działań. Po stopieniu czapy polarnej poniżej 1 mln km², zajdą nieliniowe, tzn wykładnicze zmiany w temperaturach i ekstremalnych zjawiskach pogodowych. Ostatnio owe spory polityczne przybrały na sile, a megatopnienie w Arktyce nasila się z każdym tygodniem, temperatura globalna już wzrosła o ponad 1^oC, a stężenie CO₂ jest podobne do tego sprzed 15 mln lat, kiedy poziom oceanów był wyższy o 30 metrów. Tymczasem Polska i wiele innych państw mają najwyraźniej w głębokim poważaniu klimat i przyszłe konsekwencje jego ocieplania.

Skoro nie chcemy, lub nie potrafimy zredukować emisji CO₂, to przynajmniej podejmujmy działania łagodzące skutki globalnego ocieplenia. Ale jak widać na przykładzie wielu krajów (poza lokalnymi i prywatnymi inicjatywami, bez wsparcia rządów), nawet tego nie robimy. Żyjemy tak, jakby nic nie miało się nigdy stać. Tymczasem zginiemy z głodu, lub wojen, albo zabije nas sama temperatura, tak jak to dzieje się teraz w Indiach, czy w 2003 roku we Francji.  

Czy ludzkości znudziło się życie na tej planecie, jedynej jaką mamy? Może nie, ale ludzie zachowują się tak (przynajmniej ci z krajów uprzemysłowionych), jakby byli bogami. Tyle tylko, że to jest już zmierzch bogów.

Zobacz także:

• Arctic News - zło musi zwyciężyć, wtorek, 17 maja 2016
• Żądza totalnego zniszczenia. Czy warto się martwić?, sobota, 14 maja 2016 
• Mackenzie także pomaga topić lód, poniedziałek, 15 lipca 2013 Na tym zdjęciu wykonanym przez satelitę Terra można zobaczyć rzekę Mackenzie i to, co transportuje ona do Oceanu Arktycznego.