PIOMAS (listopad 2020) - iluzja szybkiego zamarzania

Raport na listopad 2020 z danych modelu Pan-Arctic Ice Ocean Modeling and Assimilation System (PIOMAS) nie pozostawia złudzeń co do szybkiego tempa zamarzania Oceanu Arktycznego, jakie miało miejsce w drugiej połowie października, a następnie w listopadzie. Te zmiany po prostu niewiele pomogły. 

Objętość lodu w Arktyce w 2020 roku względem wartości z ostatnich lat i średniej 1979-2001. PIOMAS

Objętość lodu morskiego Arktyki na koniec listopada była drugą najmniejszą w historii pomiarów. Na pierwszym miejscu jest rok 2016 ze swoimi ekstremami pogodowymi, jakie miały miejsce jesienią. Wartość na 1 grudnia to 9861 km³. Jak pokazuje animacja obok (kliknij, aby powiększyć) największe zmiany wynikają z faktu, że Ocean Arktyczny szybko zamarzał. Z kolei wzdłuż wybrzeży Archipelagu Arktycznego i północnej Grenlandii zmiany są niewielkie.  Owszem, na skutek spadku temperatur pod koniec listopada w kolejnych tygodniach może się to zmienić. Tylko pytanie: czy nie za późno?

 

Grubość arktycznego lodu morskiego dla 30 listopada w latach 2007-2020.

Każda zwłoka w zamarzaniu arktycznych wód przekłada się na mniejszą grubość lodu w danym dniu w kolejnych miesiącach, a potem zmiany w okresie letnim. Warunki atmosferyczne, jakie miały miejsce pod koniec października, a potem w listopadzie dały tylko to, że sytuacja względem lat przednich nie uległa pogorszeniu. Stan czapy polarnej co do jej grubości jak tak samo zły jak w latach poprzednich, tj. 2012-2019. Różnice polegają na tym, że w jednym miejscu pokrywa lodowa jest grubsza a w innym cieńsza lub nie ma jej wcale. 

Grubość lodu morskiego w listopadzie 2020 roku i jej odchylenia w stosunku do średniej 1981-2010. PIOMAS/Zachary Labe

Wartość tzw. stopniodni chłodu określając warunki dla zwiększania się grubości pokrywy lodowej była w listopadzie prawie taka samo jak w sezonie 2016/17. Skutkiem tego jest to, że stan czapy polarnej przez cały listopad nie poprawił się względem lat poprzednich, mimo iż warunki atmosferyczne, wzorce pogodowe były zgoła inne niż w sezonie 2016/17. W stosunku do średniej 1981-2010 lód morski w dalszym ciągu charakteryzuje się niezwykle małą miąższością.

Na tej tabeli przedstawiona jest dokładna rozpiska objętości lodu na 1 grudnia. W różowych kolumnach przedstawione są różnice względem poprzednich lat i średnich dekadowych, także ich procentowe wartości. Różnica względem rekordowego 2016 roku jest bardzo mała, to 350 km³, a więc 3,7%. W skali ponad 9 tys. km³ są to bardzo niewiele. Podobna wartość jest w przypadku 2012 roku. Tyle tylko, że w tym przypadku lodu jest więcej. A przecież to wtedy miało miejsce legendarne już letnie topnienie. Wysokie temperatury przełożyły się na tempo zamarzania. Czynnikiem przyspieszającym była pogoda. Spowalniającym były temperatury wód. A i tak tempo zamarzania było 9% mniejsze niż średnia z ostatnich 10 lat. Wykres obok przedstawia tempo zwiększania się ilości lodu morskiego.

 

Zmiany objętości lodu morskiego w Basenie Arktycznym i na rosyjskich akwenach w 2020 roku w stosunku do okresu 2005-2019.

 

Tempo przyrostu lodu można by rzec, było w miarę zadowalające, ale to tylko iluzja szybkiego przyrostu i zamarzania. Lód szybko przykrył powierzchnię takich akwenów jak Morze Łaptiewów, ale czyniąc to kilka tygodni później niż zwykle. W takiej sytuacji, gdzie woda morska wychłodziła się później niż zwykle, a temperatury powierzchniowe były wysokie, to przyrost ilości lodu nie był szybki. Ilość lodu w Basenie Arktycznym jest niemal taka sama jak w 2016 roku. Rekordowo mała w przypadku rosyjskich akwenów.  

 

Zmiany średniej miesięcznej ilości lodu morskiego w Arktyce dla listopada w latach 1979-2020 i ekstrapolacja trendu. Dane PIOMAS

W listopadzie średnia miesięczna ilość lodu morskiego to nieco ponad 8 tys. km³, to dwukrotnie mniej niż na przełomie XX i XXI wieku. W takim tempie jeszcze w tej połowie wieku w listopadzie Ocean Arktyczny będzie wolny od lodu. Wtedy sezon zamarzania będzie zaczynać się pod koniec listopada lub na początku grudnia.

Hipotetyczna przyszłość, która jest bardzo odległa.

Zobacz także:

• PIOMAS (październik 2020) - rekord pobity miesiąc później, sobota, 7 listopada 2020 Z październikowego raportu na podstawie danych z modelu Pan-Arctic Ice Ocean Modeling and Assimilation System (PIOMAS) dowiadujemy się, że miesiąc po wrześniowym minimum ilość lodu morskiego weszła na rekordowe wartości.
• Arktyka zamarza bardzo powoli - wstępne dane PIOMAS, środa, 21 października 2020