Wygląda na to, że sytuacja mimo względnie spokojnych warunków pogodowych zaczyna rysować się w dość nieciekawych barwach. Wynik wrześniowego minimum nie jest znany, ale już teraz można stwierdzić, że drugie miejsce jest zagwarantowane. Wystarczy zmiana we wzorcach pogodowych, zwłaszcza w prędkości wiatru, by doprowadzić do silnych roztopów. W ciągu ostatnich trzech dni warunki atmosferyczne były neutralne w sektorze pacyficznym. Jak pokazuje mapa obok z 12 sierpnia (kliknij, aby powiększyć) znajdywały się tam bardzo płytkie niże baryczne. Taka sytuacja pogodowa nie sprzyja roztopom. Inne warunki panowały po stronie atlantyckiej.
Zmiany zasięgu i koncentracji arktycznego lodu morskiego w dniach 10-13 sierpnia 2020. AMSR2, University of Bremen
Silne wiatry związane z ujemnym dipolem arktycznym wywarły wpływ na granicę lodu morskiego w sektorze atlantyckim. Nie był on jednak tak duży jak w przypadku sektora pacyficznego. Z dwóch powodów: po pierwsze granica lodu i tak jest już tam daleko, w strefie relatywnie niskich temperatur, a po drugie i najważniejsze, miejscami znajduje się tam wciąż gruby lód. Zmiany, jakie pokazuje animacja w sektorze pacyficznym, są duże, nawet nieadekwatnie duże względem warunków atmosferycznych. Przyczyną są temperatury wód i stopień wcześniejszego pofragmentowania lodu, co jedno wpływa na drugie. No i przede wszystkim kra lodowa jest cienka.
Powierzchnia lodu morskiego w 2020 roku względem wybranych lat. Dane NSIDC, wykres Nico Sun
Wysokie temperatury w lipcu topiły lód od góry, nagrzewając jednocześnie wodę, która wcześniej była zamarznięta. Sztorm, który uderzył w Morze Beauforta pod koniec lipca nie był silny, ale wygląda na to, że odcisnął piętno. Rozruszał cienką już wtedy krę lodową i teraz ta topi się i ostatecznie znika. Efektem jest bardzo duży jak na tę porę roku spadek powierzchni lodu. Czapa polarna ma teraz 3,1 mln km2 powierzchni, to dokładnie 64 tys. km2 więcej niż w 2012 roku. Kilka dni temu różnica była dużo większa. Oczywiście można przyjąć, że część tego spadku to zakłócenia pomiaru związane z chmurami czy wodą na lodzie. Jeśli spojrzymy na zdjęcia satelitarne, to raczej nie. Mapa obok pokazuje odchylenia powierzchni lodu względem średniej 2007-2016.
Przedstawiona jest prognoza tylko na dwa dni, bo jest ona nieprzewidywalna. Zacznie się robić presja pogodowa na topniejącą czapę polarną. Biorąc pod uwagę grubość lodu, temperatury wód i to, co się działo przez ostatnie kilka dni, to naprawdę wystarczy dmuchnąć i katastrofa gotowa. Niestety prognozy są nie najlepsze. Będzie próbował powstać dodatni dipol arktyczny, ale ostatecznie nie dojdzie to do skutku. Mimo to, presja na arktyczny lód będzie rosła. Nad Morze Wschodniosyberyjskie wejdzie płytki niż baryczny, ale w sąsiedztwie w miarę silnego wyżu da spory gradient ciśnienia. Rezultatem będzie silniejszy wiatr, co pokazuje animacja z Earthnet. Z kolei sztorm na północnych krańcach Atlantyku zredukuje lód od strony Morza Łaptiewów i na domiar złego stworzy warunki dla dryfu kry lodowej przez cieśninę Fram.
Zdjęcia satelitarne pokazują pacyficzną cześć Oceanu Arktycznego, to spory obszar kry lodowej, która może zniknąć za kilka dni. Należy oczekiwać dużych spadków powierzchni i zasięgu lodu morskiego. Co będzie się działo po 16 sierpnia? Prognozy mogą się nie sprawdzić, ale modele pokazują coraz bardziej agresywne formy wzorców barycznych z dodatnim dipolem arktycznym.
Jako że czapa polarna jest w opłakanym stanie, i szanse na rekord we wrześniu wydają się być zerowe, to thriller ten jeszcze się nie skończył. Został jeszcze miesiąc.
Zobacz także:
Prognozowane warunki pogodowe w Arktyce na 15-16 sierpnia 2020 roku. Tropical Tidbits
Znikająca kra lodowa w Basenie Arktycznym na 77-80oN 13 sierpnia 2020 roku. NASA Worldview
Znikająca kra lodowa w Basenie Arktycznym na 75-77oN od strony Wyspy Wrangla.
Zdjęcia satelitarne pokazują pacyficzną cześć Oceanu Arktycznego, to spory obszar kry lodowej, która może zniknąć za kilka dni. Należy oczekiwać dużych spadków powierzchni i zasięgu lodu morskiego. Co będzie się działo po 16 sierpnia? Prognozy mogą się nie sprawdzić, ale modele pokazują coraz bardziej agresywne formy wzorców barycznych z dodatnim dipolem arktycznym.
Jako że czapa polarna jest w opłakanym stanie, i szanse na rekord we wrześniu wydają się być zerowe, to thriller ten jeszcze się nie skończył. Został jeszcze miesiąc.
Zobacz także:
- Projekcje ostatnich tygodni sezonu topnienia 2020, środa, 12 sierpnia 2020 Jak mogą wyglądać ostatnie dni sezonu topnienia 2020? Biorąc pod uwagę bardzo silne spowolnienie, trwające od trzech tygodni, trudno jest oczekiwać, by ten rok zakończył się na spektakularnym wyniku. Nie mówiąc już o tym, że miałby paść rekord.
- Widmo rekordowego topnienia się oddaliło, ale to jeszcze nie koniec, piątek, 7 sierpnia 2020
Lód jest najsłabszy w historii pomiarów, a został jeszcze miesiąc.
OdpowiedzUsuńWystarczy Taka pogoda jak w 2012. I jest po lodzie. Lód ma naprawdę szczęście że nie ma agresywnej pogody. Ale patrząc na ten lód to wystarczy jeszcze jeden sztorm taki który był 2 tygodnie temu i lód zejdzie na gruby rekord...
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń2012 chyba się utrzyma jednak. To dobrze dla biosfery i dla ludzkości.
OdpowiedzUsuńJakiś czas temu przewidywałem, że zamiast jednej czapy lodowej będą dwie i chyba właśnie się sprawdza.
UsuńUżytkownik15 sierpnia 2020 00:59
OdpowiedzUsuńBo rośnie ilość wody w atmosferze z powodu ocieplenia klimatu, więc ilość opadów w niektórych częściach świata też rośnie. Opady na Dalekiej Północy zwiększą się z powodu globalnego ocieplenia. Pierw będą to opady śniegu, a potem już deszczu. https://arcticicesea.blogspot.com/2020/05/kwietniowe-zway-sniegu-na-dalekiej.html
Denialistom klimatycznym wszystko trzeba tłumaczyć, a to i tak niewiele daje. Wszyscy czekają na epokę lodowcową Abdusomatowa.
Lepiej żeby ten lód znikł jak najszybciej.
UsuńDzisiaj zasięg tak się skurczył, że w tym tempie za miesiac lodu nie byłoby w ogóle.
OdpowiedzUsuńA tam, głupoty gadasz. Zasięg ani powierzchnia nie są wcale rekordowe. Ten rok jak poprzednie jest już stracony. Znowu trzeba czekać co najmnniej rok na pobicie 2012 roku. O Arktyce całkiem wolnej od lodu przez cały rok i zimach bez zim nawet nie marzę.
UsuńPrzecież to prosta matematyka. Zeszło 250 tys km2 lodu jednego dnia. 6 mln w takim tempie zejdzie w ciagu niecałego miesiaca, a tyle zostało mniej wiecej do końca sezonu topnienia.
UsuńZważając na cienką taflę lodu w pacyficznym sektorze grubości 30 cm i na koncentrację lodu w tym sektorze,to ten lód na pewno zniknie do września to są jakieś 2 mln km2 lodu rekord mamy jak w banku,tylko pytanie jak wielki,
UsuńChodź nie chcę, ale lód morski w Arktyce zniknie spokojnie za parę lat pod koniec Sierpnia lub na początku Września. Hubert Planujesz za nie długo zrobić jakiś wpis o Antarktydzie?
OdpowiedzUsuńO Antarktydzie będę pisać w półroczu zimowym, teraz po prostu nie ma kiedy.
OdpowiedzUsuń