piątek, 10 grudnia 2021

PIOMAS (listopad 2021) - sezonowy lód poprawił sytuację

Słabsze niż w ostatnich latach topnienie czapy polarnej, a następnie dość dobry sezon zamarzania spowodował, że nastąpił odzysk lodu. Pytanie tylko gdzie? Dane pokazują, że głównie tam, gdzie znajduje się obszar lodu sezonowego. A to niewielkie pocieszenie. 

Objętość lodu w Arktyce w 2021 roku względem wartości z lat 1979-2020. PIOMAS, grafika Zachary Labe

Liczby oczywiście na negacjonistach klimatycznych robią wrażenie - 30 listopada objętość lodu wyniosła 11 446 km3. Tyle tylko, czy to dużo? Tyle samo co w 2019 roku przed wielkimi roztopami w 2020.

Grubość arktycznego lodu morskiego w 2021 roku w stosunku do okresu 2006-2020 i średnich wartości z lat 80. i 90. XX wieku. PIOMAS 

Podobnie można mówić o grubości czapy polarnej. Tu też doszło do odbicia, ale tak samo, jak w przypadku objętości pozycja znajduje się na dole. Potrzeba kilku takich lat, by zaszły widoczne zmiany w trendzie. Szansa na taki obrót sytuacji jest praktycznie zerowa, chyba że dojdzie do wybuchu wulkanu w Yellowstone.

Grubość lodu morskiego w listopadzie 2021 roku i jej odchylenia w stosunku do średniej 1981-2010. PIOMAS/Zachary Labe

Pokazane na powyższych wykresach odbicie to zasługa niskich temperatur i tym samym efektywnego zamarzania obszarów lodu sezonowego i dwuletniego. W październiku i listopadzie temperatury nad morzami okalającymi Basen Arktyczny były w normie lub nawet poniżej normy wieloletniej. Wyjątkiem było tutaj Morze Beauforta i tam grubość, a tym samym objętość lodu w listopadzie 2021 pozostały mniejsze w stosunku do wielolecia. Nawet w stosunku do ostatnich lat, co ilustruje wykres obok. Przyrost w stosunku do ostatnich lat i wielolecia nastąpił w obszarach, które latem przyszłego roku mogą być wolne od lodu. 
 
Grubość lodu morskiego 1-7 grudnia 2021 roku i różnice w stosunku do roku poprzedniego. PIOMAS/Zachary Labe
 
Sezonowy lód jest, jak sama nazwa wskazuje sezonowym, to znaczy, że roztapia się całkowicie w okresie letnich roztopów. Warunki atmosferyczny umożliwiły zwiększenie jego grubości z około 50 do 80 cm. W przypadku działania kontynentalnego powietrza znad Syberii, czy dodatniego dipola arktycznego, taka zamiana nie ma znaczenia.
 
Zmiany średniej miesięcznej ilości lodu morskiego w Arktyce dla listopada w latach 1979-2021 i ekstrapolacja trendu. Dane PIOMAS
 
Średnia dla listopada objętość lodu wyniosła 7 830 km3, to siódma najmniejsza w historii pomiarów wartość. 60% mniej niż w latach 80. XX wieku. W ciągu ostatnich lat trend zahamował, ale w przyszłości tempo utraty lodu przyspieszy.

Zobacz także:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz