Swąd spalenizny

Pożary, które wybuchły kilka dni temu na północy Kanady, wygenerowały wielkie ilości sadzy, która w rozprzestrzenia się teraz nad Arktyką. Swąd spalenizny czuć daleko od północnych lasów Kanady. 

 Dymy z pożarów tajgi nad Przejściem Północno-Zachodnim 16 sierpnia 2017 roku. NASA Worldview

Układy baryczne zaczęły przenosić dym znad Kanady w kierunku Oceanu Arktycznego 15 sierpnia. Teraz wielka chmura pyłów wisi nad Basenem Arktycznym - obszarem, gdzie występuje najstarsza część pokrywy lodowej. Na zdjęciu satelitarnym widzimy, jak wielka chmura pyłów wisi nad cieśninami Przejścia Północno-Zachodniego.  

 Wielka chmura dymu nad powierzchnią pokrywy lodowej Oceanu Arktycznego. NASA Worldview

17 sierpnia wielka chmura zawisła nad Basenem Arktycznym, a pył opada na lód. Zdjęcie satelitarne pokazuje posępną chmurę sunącą nad czapą lodową Arktyki. Szczęście w nieszczęściu jest takie, że ma to miejsce w połowie sierpnia. O tej porze ekspozycja Słońca nie daje takiego efektu jak w lipcu. Promienie słoneczne padają pod niskim kątem. Jednak cząstki stałe (bo nie jest to gaz) osadzają się na powierzchni lodu i śniegu. Lód nie zniknie w tym roku, ale sadza tam pozostanie. W następnym sezonie może ona mieć wpływ na zmianę albedo powierzchni lodu. Jak widzimy na zdjęciu, są to bardzo duże ilości pyłów, więc ich wpływ może być bardzo duży. 

 Powierzchnia lodu morskiego w 2017 roku względem wybranych lat. Dane NSIDC, wykres Nico Sun

Czapa polarna Oceanu Arktycznego cały czas się kurczy. Powierzchnia lodu wynosi już nieco ponad 3,5 mln km² i na dzień dzisiejszy jest o 1,1 mln km² większa od wrześniowego minimum 2016. W 2016 rzeczywista powierzchnia lodu zajęła mocne drugie miejsce, a do 2012 roku brakowało niewiele. Tym razem powinno to być trzecie miejsce, ale powierzchnia lodu na pewno spadnie do 3 mln km², a nawet poniżej tej wartości, ponieważ nie wiadomo, jak będzie kształtować się pogoda na sam koniec sierpnia i we wrześniu.  Mapa obok przedstawia anomalię powierzchni lodu morskiego względem średniej 2007-2016. Aktualnie to prawie 100 tys. km²  mniej niż wynosi wyżej wymieniona średnia.

Prognozowane warunki pogodowe w Arktyce na 19-22 sierpnia 2017. Tropical Tidbits

Powtórki z 2016 roku raczej nie będzie. Ponownie dojdzie jedynie do nieudanej próby powstania dipola arktycznego, którego obecność wiąże się z szybką utratą lodu morskiego. Powstanie jednak dość mocny ośrodek wysokiego ciśnienia z centrum nad Morzem Beauforta, który prawdopodobnie rozbuduje się w kolejnych dniach. O tej porze wyż baryczny nie wzmacnia topnienia lodu, a wręcz może przyspieszyć początek zamarzania. Słońce chowa się już za horyzont, ale w ciągu dnia jeszcze świeci dość mocno na obrzeżach. Co prawda do Arktyki dostanie się także ciepła masa powietrza, ale efekt nisko świecącego Słońca będzie przeważać. Brak tak zwanej kołdry z chmur oznacza ucieczkę ciepła w wyższe partie atmosfery. Lepsze są niże, szczególnie działające w ramach sztormów. Dają one chmury i wilgoć, które nie pozwalają energii cieplnej na ucieczkę. Tak więc na chwilę obecną, patrząc na prognozę, topnienie będzie leciało już na oparach. Wyż oczywiście może sprawić, że wody południowej części Morza Beauforta się ogrzeją, ale efekt ten będzie słabszy niż na początku sierpnia. 22 sierpnia to odpowiednik 22 kwietnia.

Zobacz także:

• Dym przesłonił Daleką Północ, wtorek, 15 sierpnia 2017 Sezon pożarów Kanadzie w tym roku nie był tak intensywny jak w poprzednich latach, ale ostatnie dni pokazują diametralną zmianę sytuacji, pomijając szalejące na południu, w Kolumbii Brytyjskie pożary górskich lasów.