- Latem 2017 roku zakres topnienia lądolodu na Grenlandii był mniejszy niż na przestrzeni lat 1981-2010. Tak sama sytuacja miała miejsce w przypadku albedo, a więc możliwości pochłaniania promieniowania słonecznego. Mimo to Grenlandia straciła kolejną porcję masy lądolodu
- Ablacja netto, czyli skala topnienia oznaczająca bezpowrotną w skali okresu pomiarowego utratę lodu była niższa od średniej z okresu 2008-2017. Ablacja była mimo to większa niż w okresie 1961-1990, kiedy grenlandzki lądolód znajdował się w stanie równowagi.
- Bilans strat i zysków masy lodu (w Gt) w okresie kwiecień 2016 - kwiecień 2017 był zbliżony do średniej z lat 2003-2016. A więc wyspa wciąż traci lód.
- Można stwierdzić, że w 2017 roku panował okres pewnej stabilności w lodowcach nadbrzeżnych Grenlandii. 2017 rok był kontynuacją trwającego od 2013 dość łagodnego okresu w stratach lodowców. Lato na Grenlandii było chłodne, choć nie całe.
Podobnie jak w przypadku arktycznego lodu, tak samo w przypadku lądolodu Grenlandii wpływ ma temperatura, oraz ilość docierającej do powierzchni energii, co przekłada się na bilans strat/zysków lądolodu. Od skali topnienia zależy ile wyspa straci lodu, który ostatecznie trafi do oceanu, podnosząc jego poziom. Lato nie było ciepłe (szczególnie lipiec), wiec zasięg topnienia powierzchni lądolodu był dość niewielki.
Zasięg powierzchniowego topnienia lądolodu w procentach w 2017 roku względem średniej 1981-2010. Szare odcienie oznaczają odchylenia standardowe. Mapa pokazuje odchylenia (1981-2010) ilości dni, kiedy miało miejsce topnienie. Żółte punkty to miejsca pomiarów linii przecięcia 'K'.
Zakres topnienia na Grenlandii jest ściśle związany z pogodą i przede wszystkim temperaturami. Czynnikiem determinującym taką a nie inną pogodę jest Oscylacja Północnoatlantycka (NAO), a ta była dodatnia. Szczególnie w takich okresach jak 25 czerwca a 15 lipca, kiedy ma miejsce szczyt sezonu roztopów. Uśrednione ciśnienie w tym okresie wynosiło na Grenlandii około 1008 hPa.
Ablacja lodowców
Bilans zmian masy lodowca w latach 2016/17 wzdłuż linii przecięcia "K" - wyznaczona w zachodniej części wyspy - charakteryzował się umiarkowaną skalą utraty lodu. W całym 27-letnim okresie wystąpiły tylko 4 lata (1992, 1993, 1996, 2015) z mniejszą ablacją lodu wzdłuż transektu. Wysokość linii równowagi w 2017 roku wyniosła 1490 metrów, czyli 40 m poniżej średniej 27-letniej.
Zmiany powierzchniowego bilansu lądolodu. a) Powierzchniowy bilans masy jako funkcja wysokości wzdłuż linii przecięcia 'K' dla okresu 2016/2017 względem średniej 1990-2017. Pionowe paski oznaczają odchylenie standardowe okresu 1990-2017. b) Rozmieszczenie uśrednionego bilansu masy powierzchniowej (SMB) dla punktów pomiarowych wzdłuż linii przecięcia 'K' w latach 1990-2017. c) Anomalie ablacji lądolodu względem okresu 1961-1990 na podstawie danych z różnych stacji w ramach programu PROMICE.
Ablacja netto w 2017 roku w 20 punktach pomiarowych PROMICE na grenlandzkim lądolodzie była na poziomie lub poniżej poziomu średniej dla okresu obserwacji 2008-2017i we wszystkich lokalizacjach. Najbardziej ujemne odchylenia (poniżej średniej z lat 2008-2017) stwierdzono na granicy lądolodu w miejscach oznaczonych na mapie jako TAS, NUK, UPE i THU. Robiąc pod uwagę wartości odniesienia z DMI (1961-1900) i zastosowaniu metody skalowania temperatury z DMI, tylko 3 z 8 miejsc punktów pomiarowych na niskiej wysokości doświadczyły anomalii ablacji powyżej średniej.
Utrata masy lodu
Prowadzone od 2002 roku przez satelity GRACE pomiary wykazują ubytek masy lądolodu na Grenlandii.
Zmiany masy grenlandzkiego lądolodu w gigatonach od kwietnia 2002 do kwietnia 2017 roku.
Za pomocą satelitów GRACE można zmierzyć, jak szybko lądolody tracą masę (Gt), a tym samym objętość. W okresie kwiecień 2016 - kwiecień 2017 zanotowano utratę masy lądolodu o wartości 276 Gt. Strata w podanym okresie jest większa niż w poprzednim, kiedy wyspa straciła 191 Gt lodu. Rekordowa utrata lodu miała miejsce w sezonie 2012/13 było to aż 562 Gt. Średnia roczna wartość utraty masy grenlandzkiego lądolodu w latach 2003-2017 wynosi 255 Gt.
Albedo powierzchni lodu
Od albedo powierzchni, a więc to ile promieniowania zostało pochłoniętego, a ile odbitego, zależy tempo topnienia lodowców i pokrywy śnieżnej. Im niższe albedo, tym więcej promieni zostaje pochłoniętych, a mniej odbitych.
Zmiany albedo powierzchni w latach 2000-2017 w okresie letnim (czerwiec-sierpień). Mapa anomalii albedo względem okresu odniesienia 2000-2009.
Uśrednione dla okresu letniego 2017 albedo dla całej pokrywy lodowej Grenlandii wyniosło 80,9%. Jest to trzecia najwyższa wartość w historii dokonywanych pomiarów od 2000 roku. Wyżej znajduje się rok 2000 i 2013. Takie albedo było związane z pogodą, jaka panowała latem 2017 roku. Brak intensywnych roztopów, oznacza małą ilość stopionego na lodzie śniegu, co wpływa na wartość albedo. W 2012 roku, kiedy miało miejsce rekordowe topnienie lodu na Grenlandii, albedo wyniosło 76,8%.
Temperatury
Grenlandia staje się coraz cieplejsza. Jest znacznie mniejsza od Antarktydy, więc ciepłe masy powietrza mogą swobodnie penetrować wyspę. Oczywiście każdego roku, w tym o konkretnej porze roku występują zmienności. Nie każde lato musi być ciepłe. Temperatury w okresie od jesieni 2016 do późnej wiosny 2017 były w normy lub wyższe od średniej. Latem sytuacja była inna, lato było chłodne, choć nie wszędzie, odchylenia temperatur były mocno zróżnicowane. Wybitnie zimny był lipiec, ale czerwiec w północno-zachodniej części wyspy był ciepły. W sierpniu o około 1oC cieplej było nad większością zachodniego wybrzeża wyspy.
Odchylenia temperatur w poszczególnych miejscach Grenlandii.
Tabela przedstawia 15 miejsc na Grenlandii, gdzie zlokalizowane są stacje pomiarowe PROMICE. Przedstawione są w niej odchylenia temperatur dla poszczególnych pór roku od jesieni (SON), do lata (JJA). Rekordowo ciepła była jesień 2016. W trzech miejscach oznaczonych w tabeli padły rekordy temperatur.W Summit Station 4 lipca padł rekord zimna, który wyniósł -33oC. Tego samego miesiąca padł tam także rekord ciepła. 28 lipca zanotowano +1,9oC.
Topnienie lodowców na wybrzeżu
Powierzchnia lądolodu się kurczy, widoczne jest to oczywiście na wybrzeżu, gdzie spływające do oceanu lodowce się wycofują. W skali całej historii pomiarów satelitarnych to tylko kilkanaście kilometrów kwadratowych. W ostatnich latach, licząc od roku 1999, tempo to jest znacznie szybsze - 127 km2 rocznie. W 2017 roku do września powierzchnia lodowców skurczyła się jedynie o 13,5 km2, a znacznie poniżej średniej z całego okresu prowadzonych od 1999 roku obserwacji. Dla przypomnienia, w 2016 roku powierzchni lodowców skurczyła się o 60,6 km2. Wśród 15 badanych lodowców, 7 wycofało się, 5 pozostało stabilnych, a 3 rozrosły się. Największe straty odnotowano na lodowcu Helheim i Kangerdlugssauq, to odpowiednia 11,6 i 9,9 km2. Do największego rozrostu doszło na lodowcu Petermann, przybyło 11,5 km2.
Na podstawie: Arctic Report Card 2017: Greenland Ice Sheet
Masy lodu Grenlandii ubywa. Cóż.
OdpowiedzUsuńWracając do Morza Czukockiego i Cieśniny Beringa. To drugi rok z rzędu na Święta Bożego Narodzenia gdy przejście lodowe pomiędzy Ameryką a Azją nie istnieje. Niewykluczone, że jesteśmy świadkami historycznego momentu. Ocieplanie się Morza Beringa i Czukockiego w tym tempie również kończy pewną epokę a rozpoczyna kolejną.
Tylko, ze ten historyczny moment, to byl standard przez ostatnie 10 tys lat, a anomalia byla duza pokrywa lodowa arktyki w ostatnich kilku wiekach ;)
UsuńTak ale w najnowszej historii to moment historyczny. A że powrót do tego co było to insza sprawa :-)
UsuńCzyli wracamy do normalności. Dopóki Antarktyda się nie topi lub bardzo powoli to jest ok. Niestety w przyszłości takie państwa jak, przede wszystkim Włochy, Holandia, Belgia muszą o tym wiedzieć, że znikną z map świata, na jakiś dłuższy okres. Teraz mają raj na ziemi, ale niestety ten raj nie jest dany raz na zawsze. Ludzie będą mieli czas, żeby w porę uciec. Za to gdzie indziej teraz zrobi się raj na ziemi, łącznie z Sahara itp.
OdpowiedzUsuńJest takie słowo jak bezwładność układu. To może być zabójcze.
UsuńPolska będzie bardzo dużym beneficjentem zmian, należy się z tego cieszyć. Bardzo dużo ludzi i firm już o tym wie i dlatego Polska w niedługim czasie osiągnie niesamowity sukces na arenie międzynarodowej! Staniemy się praktycznie największą siłą w UE w raz z grupą państwa między morza. Takie Państwa jak Francja, Holandia, Belgia I Niemcy stracą na znaczeniu i dlatego teraz tak UE się nas boi I znami walczy... Ale już nie długo, bo szala zwycięstwa przeciąga się zdecydowanie w naszą stronę! Za nami stoją USA i teraz też Chiny.
OdpowiedzUsuńDark, twój optymizm nie może chyba wynikać a z przyczyn naturalnych. Różowe okulary przy tym to pikuś. Jeśli jednak to jakiś inny specyfik to daj namiary ;-)
UsuńMój optymist jest tak duży, jak Wasz pesymizm ;) może spotkamy się po środku drogi i będzie ok ;) a tak naprawdę to mój optymizm jest poparty przez różnego rodzaju moje analizy ekonomiczne, historyczne , jak i nawet prorocze, myśli wielkich ludzi typu Friedman, ojciec Klimuszko. Friedman widzi Polskę o znaczeniu światowym, Polska połączy wszystkie kraje trojmorza, tak jak już to było w historii, a historia lubi się powtarzać, ojciec Klimuszko z kolei przewidział duże ocieplenie w Polsce, gdzie w tamtych latach mieliśmy zimy stulecia, wtedy jak ktoś słuchał jego przepowiedni to stukał się w głowę... Przewidział też ogromny potop, Włochy pod wodą, woda sięgnie, aż do Niemiec. Dlatego piszę to z optymizmem, bo to mam nadzieję będą procesy rozłożone na kilkadziesiąt lat. Świat się dostosuję, a Polska będzie liderem Europy i tutaj zacznie się nowy porządek świata :) Wesołych Świąt
OdpowiedzUsuńSpójrz na hipsometrię. Polskę zaleje dużo szybciej niż Włochy.
UsuńPolskę zaleje tylko kilka procent, Włochy dużo więcej... Zobacz na sytuację od zachodu Holandia, Dania, Niemcy. Jak może zwiększyć sie Bałtyk,i jak wtedy ciepłe wody będę wpływać do Bałtyku od zachodu.Może nie jestem ekspertem w Waszej dziedzinie, ale myślę że warto to przeanalizować przez jakiegoś fachowca.
Usuń