PIOMAS (lipiec 2021) - powolne topnienie krawędzi czapy polarnej

Mimo iż lipiec był zimny i powierzchnia lodu z tego powodu przez wiele dni kurczyła się powoli, to nieco inaczej wygląda to w przypadku objętości lodu. Owszem, ta też kurczyła się powoli, bo wolno szło topnienie na Morzu Beauforta czy Czukockim. W Basenie Arktycznym i na Morzu Łaptiewów było inaczej.

Objętość lodu w Arktyce w 2021 roku względem wartości z ostatnich lat i średniej 1979-2001. PIOMAS

Warunki atmosferyczne nad częścią zewnętrznych mórz Oceanu Arktycznego nie sprzyjały roztopom. Dlatego też na koniec lipca ilość lodu morskiego wyniosła 7 057 km³ - szósta najmniejsza w historii pomiarów wartość. Animacja obok (kliknij, aby powiększyć, pokazuje, jak zmieniała się grubość lodu w lipcu 2021. Widać, że na obszarach zewnętrznych ta dynamika zmian była słaba, a w Basenie Arktycznym zmiany były wyraźne. To jest właśnie efekt tego, co działo się w ostatnich 10-15 latach w Arktyce, zwłaszcza jeśli chodzi o temperatury wód pod lodem oraz ilość energii, jaka jest magazynowana tam od lat. Kilkutygodniowa zmiana w pogodzie na zimną nie przekłada się w dużym stopniu na to, co dzieje się z lodem między biegunem północnym a Archipelagiem Arktycznym. 

 

Grubość arktycznego lodu morskiego dla 31 lipca w latach 2007-2021.

Na tle ostatnich lat zmian prawie w ogóle nie widać. W jednym miejscu lodu jest więcej, w innym mniej, na co uwagę zwracają sceptycy zmian klimatu. Biorąc jednak pod uwagę stan lodu w centralnej części Arktyki, to, że on się nie poprawia, świadczy o tym, że w obecnym stanie klimatu nie ma już odwrotu. Zestawienie map obok pokazuje, że grubość lodu w Basenie Arktycznym wygląda nieco lepiej przy Morzu Beauforta i Czukockim.

Zmiany grubości lodu w Basenie Arktycznym w 2021 roku na tle wybranych lat i średnich dekadowych. PIOMAS/Wipneus

 

Wygląda na to, że ten sezon nie jest wcale taki słaby. Wszyscy ci, którzy nie znają się na klimacie, zaczęli wieszać psy na antropogenicznym globalnym ociepleniu. Nie zauważyli pożarów lasów, 40-stopniowych upałów i braku reakcji zmian grubości lodu w Basenie Arktycznym na chłód, jaki panował w lipcu i brak presji na region Beauforta w maju i czerwcu.  

Na tej tabeli przedstawiona jest dokładna rozpiska objętości lodu na 30 czerwca. W różowych kolumnach przedstawione są różnice względem poprzednich lat i średnich dekadowych, także ich procentowe wartości. Z uwagi na zmiany na Morzu Beauforta, Czukockim, częściowo też nad Karskim, sumarycznie topnienie lodu było powolne, co ilustruje wykres obok. Różnice względem lat o najmniejszej dla końca lipca wartości nie są duże - maksymalnie jest to 9,1% dla roku 2019, w który nie padł rekord. Oczywiście, jeśli sierpień będzie kontynuacją lipca (na razie nie jest), to tempo topnienia będzie zwalniać i wrześniowe minimum będzie siódme, a może nawet dziesiąte. 

 

Grubość lodu morskiego w lipcu 2021 roku i jej odchylenia w stosunku do średniej 1981-2010. PIOMAS/Zachary Labe

 

Ku pokrzepieniu serc wszystkich sceptyków klimatycznych warto zwrócić uwagę na rok 2013 i 2014, co pokazuje tabela. Wtedy mieliśmy prawdziwe zlodowacenie. Patrząc na tle wielolecia, gdyż biorąc pod uwagę klimat, powinno się patrzeć na zakres 15 lat, a nie pięciu, czy jednego roku, to widać brak pozytywnych zmian. 

Zmiany średniej miesięcznej ilości lodu morskiego w Arktyce dla lipca w latach 1979-2021. Dane PIOMAS

Po prostu w Arktyce jest zastój i sytuacja nie pogarsza się w okresie letnim. Przyczyną zastoju jest efekt zmian pogodowych, które w okresie letnim hamują topnienie, a w okresie zimowym hamują zamarzanie. 

Zmiany średniej miesięcznej ilości lodu morskiego w Arktyce dla lipca w latach 1979-2021 i ekstrapolacja trendu na podstawie dotychczasowych zmian. Dane PIOMAS

Ze względu na globalne ocieplenie dłużej tak się nie da. Efekt działania chmur latem, które utrudniają topnienie w końcu przezwycięży woda. A i tak są akweny, takie jak w tym roku Morze Łaptiewów, które zbierają ciepło. Energia cieplna dopływa z zewnątrz - Atlantyku i Pacyfiku. Czapa polarna w końcu roztopi się od spodu bez względu na to, ile będzie chmur i jak będzie wiać wiatr. Powyższy wykres pokazuje, kiedy to się może stać.

Zobacz także:

• PIOMAS (czerwiec 2021) - w końcu do tego dojdzie, wtorek, 6 lipca 2021 Spadek ilości lodu morskiego Arktyki od kilku lat nie postępuje, gdy spojrzy się na wrześniowe minimum, ale są miesiące w roku, które pokazują nieco inną sytuację. Od kilku lat okres marzec-czerwiec wskazuje, że rekord wrześniowego minimum jest nieunikniony.
• PIOMAS (maj 2021) - siódme miejsce nie gwarantuje spokojnych roztopów, poniedziałek, 7 czerwca 2021