Ciepło ponad normę

Temperatury przy powierzchni ziemi/morza w Arktyce wciąż utrzymują się powyżej normy. Dotyczy to niemal każdego obszaru tego regionu, łącznie z biegunem północnym. Nie oznacza to, że jest ciepło naprawdę, lecz to, że temperatura powietrza jest wyższa niż być powinna. Taki stan rzeczy utrzymuje się od września.

Odchylenia temperatur od normy na świecie - 21 październik 2013, NOAA. 

Wokół bieguna północnego, tylko na kilka dni temperatury obniżyły się dość mocno i w jego pobliżu wynosiły -20 do -22^oC. Obecnie nastąpił tam wzrost i to bardzo znaczny. Temperatura rzędu -8 do -12^oC w pobliżu bieguna robi wrażenie. Jest po prostu zbyt wysoka. 

Temperatury wokół bieguna północnego w 2013 roku, DMI/COI.

Powyższy wykres pokazuje, że lato w Arktyce nie było zbyt ciepłe, a jesień cechuje się temperaturami powyżej normy. Jeśli teraz spojrzymy na mapę u góry, to wyraźnie widać, że obszarów o ujemnych odchyleniach jest mniej niż tych o dodatnich. To dowód na to, że wciąż mamy globalne ocieplenie, a miejsc zimnych jest przez to niewiele. 

Temperatury w Arktyce i wokół niej, dla ciśnienia 850 hPa. Wetterzentrale.

Ameryka Północna, a dokładnie Kanada i Alaska cały czas cechują się  wysokimi jak na tę porę roku temperaturami. O ile w Rosji faktycznie jest zimno, to także i tam są miejsca, gdzie mróz nie do końca jest taki siarczysty. 

Anomalia termiczne wód na północ od 60-ego równoleżnika N, DMI.

Ocean Arktyczny nie pozbył się jeszcze całkowicie energii cieplnej, jaką zgromadził przez lato. Wciąż są miejsca, gdzie wody są z dodatnimi anomaliami, ciepłe jest jest Morze Barentsa i wody w pobliżu Svalbardu.

Temperatury powierzchniowe wód na północ od 60-ego równoleżnika N. Należy zwrócić uwagę, że biały kolor nie obejmuje tylko lodu, lecz także obszarów gdzie woda jest bliska punktu zamarzania. DMI.

Wniosek jest taki, że choć Arktyka objęta jest ujemnymi temperaturami, to nie wszędzie są to temperatury odpowiednio dla tego regionu niskie. Co więcej dodatnie anomalia termiczne, czy to wód czy to powietrza przekładają się na tempo regeneracji lodu. Czapa lodowa ciągle jest większa od tej z ostatnich trzech lat, ale zasięg lodu nie jest najważniejszym czynnikiem decydującym o stanie całej pokrywy lodowej. Dodatnie anomalia sprawią, że lód nie zregeneruje się w wystarczającym tempie, a to przełoży się na kolejne sezony topnienia. Jeśli w następnym roku pojawią się inne warunki dla topnienia, to czapa lodowa ponownie skurczy się do niewielkich rozmiarów. Ciepłe wody i zbyt słaby mróz sprawiają, że lód nie przyrasta tak jak powinien, jest podatny na pękanie i kruszenie, także w samym środku zimy. Nie należy więc cieszyć się tym, że na Syberii mamy - 25^oC, podczas gdy kilkaset kilometrów dalej nad powierzchnią lodu czy wciąż wolnego od lodu morza jest zupełnie inna temperatura. Nie wystarczająca, by lód szybko i efektywnie przyrastał.

Zobacz także:

• Ciepło w Arktyce jeszcze trzyma, poniedziałek, 7 października 2013
• Sytuacja termiczna w Arktyce - ciepło nad oceanem, poniedziałek, 23 września 2013 Ocieplanie się powietrza nad Oceanem Arktycznym jest naturalną koleją rzeczy po okresie topnienia. Jednak w ostatnich latach zjawisko to przybiera na sile, co jest związane z globalnym ociepleniem. Im więcej się stopi lodu tym więcej jest powierzchni wód, które się ogrzeją, a co za tym idzie...