Zasięg lodu w Arktyce - jeden z mniejszych w ostatnich latach

Jeszcze miesiąc temu czapa lodowa Arktyki wydawała się być bardzo imponującą na tle ostatnich lat, kiedy to lód topił się w bezprecedensowym tempie. Teraz jest zupełnie inaczej. Tempo przyrostu lodu spowolniło do 50 tysięcy km². Efektem tego jest drugi najmniejszy w historii pomiarów zasięg lodu.

Zasięg arktycznego lodu morskiego dla 28 grudnia w ostatnich latach. IARC-JAXA

Wykres pokazuje lata 2005-2013 dla dnia 28 grudnia. Różnica między 2012 a obecnym rokiem jest minimalna i może się utrzymać do końca roku. Tylko w 2010 roku zasięg lodu był zdecydowanie mniejszy niż obecnie. Przed 2010 rokiem pokrywa lodowa Arktyki była większa od 0,1 do 0,3 mln km², a w latach 90-tych XX wieku zajmowała obszar o 1 mln km² większy niż obecnie. To pokazuje, że megatrend zmian w Arktyce nie zatrzymał się, co najwyżej podlega sezonowym fluktuacjom, które zawsze wywołują szum wśród denialistów.

Zasięg lodu w Arktyce i jego koncentracja. Uni Bremen AMSR2

Lód w Arktyce wygląda względnie dobrze, tylko w kilku miejscach są pęknięcia, typowe dla tego okresu. Sytuacja może się jednak zmienić. Granica w rejonie Svalbardu i dalej na Morzu Barentsa nie zmienia się. Przyczyną są m.in ciepłe wody Oceanu Atlantyckiego, a także wiatr. Jednocześnie dość szybko przyrasta lód przybrzeżny wzdłuż Labradoru, co jest naturalnym procesem. 

Anomalia termiczne wód na północ od 60^oN. DMI/COI

Wody Atlantyku są ciepłe za sprawą Golfsztromu, który uniemożliwia powstawanie lodu dalej na południu. To jednak nie jest zaprzeczeniem ocieplania się klimatu, gdyż wraz rosnącymi temperaturami, rośnie też temperatura Golfsztromu. Cieplejszy prąd morski, może bardziej ingerować w lód Arktyki i przyczyniać się do jego topnienia. 

Ta grafika pokazuje, ingerencję Golfsztromu w Arktykę. Jego ciepłe wody mogą penetrować niemal cały obszar Oceanu Arktycznego, w dodatku przyczyniając do zwiększonych emisji metanu z hydratów. Arctic News

Niektórzy szukając informacji w internecie, wpisują frazę "zlodowacenia 2014". Dlaczego? Pewnie powodem są "rosyjscy naukowcy", którzy już od lat wieszczą globalne ochłodzenie. Nawet gdyby Golfsztrom zniknął, co jest przecież możliwe, to zlodowacenia i tak nie będzie. Przykładem jest chociażby Labrador. Czy ten półwysep pokrywa lód? Owszem zima jest tam dłuższa, ale wiosna, lato i jesień też tam są. Poza tym gdyby Golfsztrom zniknął z jakiegoś powodu i przestał ogrzewać część lub całość wód Oceanu Arktycznego, to trzeba odpowiedzieć na pytanie - Co go zastąpi? Zimny prąd z Arktyki, Grenlandii, a może w tym czasie powstanie ciepły prąd o strony Pacyfiku, albo przedłużeniu ulegnie ciepły prąd z nad Zatoki Gwinejskiej. Jest bardzo wiele możliwości. Póki co Golfsztrom jest i nie znika. Naukowcy uważają, że może zniknąć, ale dopiero gdy Ocean Arktyczny będzie wolny od lodu przez cały rok, czyli wtedy, gdy jego wody się nagrzeją, to może dopiero zatrzymać Prąd Zatokowy. W tym czasie temperatura na Ziemi wzrośnie o 2^oC, w takich warunkach nie może istnieć zlodowacenie. Co więcej, ewentualny brak Golfsztromu przyniósłby ulgę Europie spowalniając na jej obszarze wzrost temperatur w przyszłości. Bo te na świecie i tak wzrosną i nie ma co do tego żadnej wątpliwości. 


Zobacz także: 

• Arctic News - koniec wzlotów, piątek, 20 grudnia 2013 Sezon przyrostu czapy lodowej w Arktyce i trwającej pół roku nocy polarnej jest na półmetku. Przez cały wrzesień, październik, listopad i połowę grudnia pokrywa lodowa w Arktyce miała spore rozmiary na tle ostatnich lat. Okres solidnego przyrostu dobiegł jednak końca i teraz lód będzie przyrastać powoli. Spadek tempa przyrostu lodu jest zbliżony do średniej dla drugiej połowy grudnia...