Listopadowe tempo przyrostu lodu morskiego w Arktyce utrzymywało się w granicach średniej. Wiele obszarów arktycznych wód długo opierało się zamarzaniu. Ponadprzeciętne temperatury występowały na północnych krańcach Oceanu Atlantyckiego, co skutkowało niemal całkowitym brakiem zamarzania atlantyckiej części Oceanu Arktycznego.
Średni zasięg arktycznego lodu morskiego w listopadzie 2022 roku wyniósł 9,71 mln km2. To ósma najmniejsza w historii pomiarów wartość, 0,99 mln km2 poniżej średniej 1981-2010 i 1,05 mln km2 powyżej rekordowego listopada 2016.
W pierwszej połowie listopada, szczególnie na początku miesiąca arktyczne wody szybko zamarzały. Sytuacja zmieniła się w drugiej połowie, szczególnie pod koniec miesiąca. Na szczególną uwagę zasługuje obszar Morza Barentsa i Karskiego, a także Zatoka Hudsona. Wybrzeża Svalbardu do końca miesiąca były wolne od lodu.
Średnie tempo wzrostu zasięgu lodu morskiego w listopadzie 2022 roku wyniosło 71,3 tys. km2/dzień, nieznacznie szybciej od średniej z lat 1981-2010 wynoszącej 69,6 tys. km2/dzień.
W ostatnich latach coraz częściej region atlantycki w Arktyce doświadcza niezwykle wysokich temperatur. Jest to związane ze zjawiskiem atlantyfikacji. Nad znaczną częścią Morza Grenlandzkiego temperatury były od 3 do 6oC wyższe od średniej wieloletniej. Nad Morzem Barentsa od 2 do 4oC powyżej średniej. Całościowo Arktyka nie była w listopadzie obszarem ani ekstremalnie ciepłym, ani tym bardziej rekordowym.
Wokół bieguna północnego listopad był ósmym najcieplejszym w historii pomiarów. Rekordowo ciepły był rok 2017.
Średnioroczne tempo spadku zlodzenia w trendzie wynosi dla listopada 2022 roku 51,8 tys. km2, a więc 4,8% na dekadę w stosunku do średniej 1981-2010. Od 1979 roku zlodzenie arktycznych wód w przypadku listopada skurczyło się o 2,28 mln km2.
Zakwity pod wodą
Nowe badanie przeprowadzone przez Shiozaki i in. (2022) pokazuje, że plankton na dnie Oceanu Arktycznego coraz częściej kwitnie. Przyczyną są dłuższe okresy bez lodu w pobliżu wybrzeża, które pozwalają na dotarcie większej ilości światła do płytkiego dna oceanu i stymulują wzrost (poniższa grafika). W takiej sytuacji rozszerzenie obszaru i objętości, na której może rozwijać się plankton, ma wpływ na bioprodukcję w arktycznym łańcuchu pokarmowym oraz sekwestrację węgla przez ocean.
Gdy wiosną do Arktyki wracają promienie słoneczne, stymulują one wzrost planktonu na powierzchni wody lub w jej pobliżu - typowy zakwit planktonu. Jednak wzrost planktonu jest często ograniczony przez poziom składników odżywczych w słupie wody, a na wielu obszarach zakwit powierzchniowy pochłania wszystkie składniki odżywcze w górnej warstwie oceanu. Jeśli płytkie obszary przybrzeżne Arktyki staną się wolne od lodu we wczesnym lub średnim okresie letnim, więcej światła może przeniknąć przez słup wody. Dostarcza to energii planktonowi, który schodzi w słupie wody na większą głębokość, gdzie wciąż jest dużo składników odżywczych, co powoduje zakwit na dnie morza.
Regiony, w których wydaje się to występować, znajdują się na Morzu Czukockim, ale może to potencjalnie wystąpić w szerokich regionach syberyjskiego i alaskańskiego płytkiego szelfu kontynentalnego.
Antarktyda idzie ku kolejnym rekordom
W ostatnich latach na Antarktydzie sytuacja diametralnie się zmieniła. Najprawdopodobniej mamy do czynienia z odwróceniem trendu, który przez lata był wzrostowy.
Na podstawie National Snow and Ice Data Center: Lingering open water area
Zobacz także:
- Październik 2022 - zamrażanie, sobota, 5 listopada 2022 Zamarzanie Oceanu Arktycznego znacznie przyspieszyło w trzeciej dekadzie października. Szczególnie widoczne to było na Morzu Łaptiewów. Na Antarktydzie zaczął się dzień polarny, a zasięg lodu morskiego nadal pozostaje bardzo niski.
- Wrzesień 2022 - nie będzie słońca, gdy odejdzie, środa, 5 października 2022
Nie było opisu o Antarktydzie co się dzieje
OdpowiedzUsuńZaraz, przecież się nie rozerwie.
UsuńRekord tak rocznej temperatury na minusie tak
OdpowiedzUsuń