Arctic News - umiarkowany optymizm

Sytuacja jaka ma miejsce w Arktyce jest umiarkowana, ale bynajmniej nie powinno się mówić, że jest dobra. Fakt, iż zasięg lodu jest szóstym najmniejszym w historii pomiarów. To z jednej strony dobra i ale i też zła zarazem wiadomość. Stan lodu po prostu utrzymuje się obecnie na poziomie dla średniej z ostatnich lat. Zła, bo trend tak naprawdę nie zmienia się, bardzo wątpliwe, żeby w ogóle miał się zmienić przy obecnych warunkach klimatycznych. Pokrywa lodowa w Arktyce jest obecnie o milion kilometrów kwadratowych mniejsza niż w nie tak odległych latach 90-tych ubiegłego wieku.

Zasięg i koncentracja arktycznego lodu. AMSR2

Jeśli chodzi o koncentrację lodu, to uległa ona minimalnej poprawie. Na początku trzeciej dekady miesiąca lód bardzo szybko przyrastał, w głównej mierze za sprawą spływu mroźnego powietrza nad Amerykę Północną. W wyniku tego stanu rzeczy zaczęła szybko zamarzać Zatoka Hudsona. W miarę szybko zamarza także Morze Czukockie. Silne wiatry przyczyniły się ostatnio do powiększania lodu na północnym krańcu Morza Barentsa, jednak pokrywa lodowa jest w tym regionie popękana i wręcz pokruszona. Pokrywa lodowa przestała przyrastać na Morzu Karskim i także tam jest silnie popękana. Przyczyną jest silny wiatr który wpycha lód do wnętrza Arktyki oraz dość wysokie jak na tamten region temperatury. Słaby mróz spowalnia zamrażanie powierzchni wody, w dodatku pod wpływem wiatru falująca powierzchnia słonej wody nie jest w stanie zamarzać.

Zmiany zasięgu arktycznego lodu morskiego, wykres ogólny i wyszczególnienie. IARC-JAXA

Obecnie zasięg arktycznej pokrywy lodowej liczy 10,3 mln km² i jest szóstym najmniejszym w historii pomiarów wg danych IARC-JAXA. Po raz drugi w tym miesiącu wystąpiła stagnacja w przyroście lodu, ale trwała ona tylko dwa dni. To właśnie spowodowało, że czapa lodowa jest obecnie na miejscu szóstym. Ciekawostką jest fakt, że wyjątkowo mały zasięg pokrywa lodowa miała o tej porze w 2006 roku. Wg. danych IARC-JAXA zasięg arktycznego lodu wynosił 9,74 mln km².

Anomalia termiczne wód w Arktyce, DMI.

W Zatoce Hudsona, oraz w Morzu Czukockim woda jest wychłodzona i ma temperaturę bliską punktu zamarzania, toteż obszary te wkrótce powinny pokryć się kolejnymi połaciami świeżego lodu. Do końca grudnia zasięg lodu powinien przekroczyć 12 mln km² (JAXA), lub ponad 12,5 mln km² (NSIDC). 

 Animacja pokazująca zmiany w grubości lodu w ciągu ostatnich dni. Naval Research Laboratory

Patrząc na względnie duży zasięg możemy być spokojni, że nic nie powinno się stać. Lód w Arktyce wydaje się przyrastać w na tyle szybkim tempie, by twierdzić, że jest lepiej niż w ostatnich latach. Być może tak jest Aby odpowiedzieć na pytanie, spójrzmy na powyższą animację pokazującą, jak zmienia się grubość lodu. Owszem widać, że jest dobrze, bo zwiększa się miąższość sezonowego lodu, który stopił się latem tego roku. Obecnie ma on około 90 cm grubości, ale biorąc pod uwagę małą (niestety) rozdzielczość mapy, jest tam wiele miejsc, gdzie lód ma tylko kilka-kilkanaście centymetrów grubości. Szczególnie od strony Rosji. Pewnym zmianom uległ lód o przedziale grubości 2,9-3,5 m. A także obszary lodu wzdłuż wybrzeży Archipelagu Arktycznego i Grenlandii, co może być do pewnego stopnia asem w rękawie. Ale i tak o wszystkim zdecyduje przyszły sezon topnienia lodu. Obszary lodu o grubości 1,5-2,5 m pozostały takie same jakie były wcześniej. Oczywiście te obszary zwiększą swój areał w styczniu i lutym. Ale jeśli chcemy mówić tu jakiejkolwiek regeneracji, to grubość lodu powinna zmieniać się szybciej niż ma to miejsce teraz. Inaczej mówiąc nie da się odrobić tego, co straciło się wcześniej.

Kilka lat temu grubość lodu na tych mapach wyglądała zupełnie inaczej, a i tak lód topił się bez większych problemów, zarówno w 2007 czy 2011 roku. Tak więc, te pewne, w miarę optymistyczne zmiany faktycznie mogą napawać optymizmem, kiedy jest zima i noc polarna.

Zatoka Hudsona, 26.11.2013. Terra-Modis

Kamczatka i Morze Ochockie, 26.11.2013. Terra-Modis.

Ogólnie rzecz biorąc jest w miarę dobrze, zasięg i powierzchnia lodu są nieco większe, lodu jest więcej niż roku temu, grubość także nieco się polepszyła. Innymi słowy Arktyka łapie oddech, przed kolejnym sezonem topnienia, który zacznie się za cztery miesiące.

Zobacz także:

• Arctic News - spadek na miejsce piąte, wtorek, 12 listopada 2013 
• Arctic News - zamrażanie kruchego lodu, wtorek, 5 listopada 2013 Arktyczna czapa lodowa  przekroczyła poziom 9 mln km² i cały czas jest szóstą najmniejszą w historii pomiarów. Różnica w wielkości czapy lodowej w stosunku do ostatnich rekordowych lat zaczęła się zmniejszać, ale wciąż na tle  2012 roku jest duża. Obecnie obserwowany jest podobny efekt fluktuacji, gdzie lód w Arktyce przyrasta i tym samym jego zasięg i powierzchnia są większe niż w poprzednim roku. To nie znaczy, że sytuacja jest dobra.