Po szybkim przyroście pokrywy lodowej nadeszło piekło

Spadek temperatur znacznie spowolnił, w niektórych miejscach temperatura powietrza nawet wzrosła. Do tego dochodzi działanie wiatru. Z jednej strony wiatr przyczynia się do powiększania zasięgu lodu (od strony Pacyfiku), z drugiej z kolei przesuwa granicę lodu na północ (od strony Atlantyku). W rezultacie czapa polarna praktycznie przestała rosnąć. Przejście Północno-Wschodnie cały czas pozostaje otwarte.

Zasięg arktycznego lodu morskiego w 2016 roku w stosunku do ostatnich lat. NSIDC

Dane NSIDC pokazują mocne hamowanie wzrostu zasięgu lodu morskiego Arktyki. Zwykle takie zjawisko ma miejsce w lutym, kiedy czapa polarna zbliża się do maksymalnych możliwości swojego wzrostu. Na razie jest to zdarzenie trwające kilka dni, więc nie należy mówić o sytuacji będącej dramatyczną. Zwłaszcza że zasięg lodu nie jest rekordowo niski.

Zasięg arktycznego lodu morskiego w 2016 roku względem lat 2002-2015 i średnich z dziesięcioleci. JAXA

Ale inaczej przedstawiają to dane JAXA. Od 27 września zasięg lodu w ogóle przestał się powiększać. 6 dni przyniosło przyrost wynoszący zaledwie 20 tys. km². To tyle ile wynosi powierzchnia województwa dolnośląskiego, czy podlaskiego. 

Anomalie termiczne na półkuli północnej 4 października 2016 roku w stosunku do średniej 1979-2000. Climate Reanalyzer

Lokalne, dzienne odchylenia temperatur są bardzo wysokie, sięgają nawet 15^oC, co pokazuje mapa Climate Reanalyzer. Dziennie odchylenie sięga 4^oC. Dane DMI ilustrują, że temperatura w Arktyce nie tylko przestała spadać - zaczęła wręcz rosnąć. Na obszarze 80-90^oN średnio jest -5^oC. Aż -5^oC, bo dane obejmują kawałek Grenlandii i Wyspy Ellesmere'a gdzie temperatura jest niższa, ale i tam występuje wysoka, dodatnia anomalia. W pobliżu bieguna północnego jest od -1^oC od 0^oC, miejscami powyżej zera. 

Anomalie termiczne w okresie 24 września - 2 października dla 2016 i 2012 roku. NOAA/ESRL

To co się dzieje w Arktyce nie jest normalne. Nawet gdy spojrzymy na dane z rekordowego pod względem topnienia 2012 roku. Centralna część Arktyki jest 6-8^oC cieplejsza niż wynosi średnia wieloletnia. Taka sytuacja nie pozostanie bez odpowiedzi. Wysokie anomalie w Arktyce występują już od połowy września, jak tylko zaczął się sezon zamarzania. Prognozy nie wskazują, by w ciągu najbliższych dni sytuacja miała się zmienić. 

O ile zasięg lodu nie jest rekordowo niski, to temperatury mogą przynieść rekordy ciepła. W takiej sytuacji prędzej czy później dojdzie do niekorzystnych konsekwencji, jak blokady cyrkulacji związane z prądem strumieniowym. Mamy pogodę pełną skrajności. Po ekstremalnie gorącym wrześniu, gdzie normy opadowe można porównać do tych z pustynnych regionów, przyjdzie chłodna jesień z podtopieniami i silnym wiatrem. 


Zobacz także:

• W Arktyce niezwykle ciepło, silny wzrost anomalii termicznych, niedziela, 2 października 2016 Temperatury nad Oceanem Arktycznym spadają bardzo powoli. W niektórych miejscach wciąż występują wartości dodatnie. Mapa Climate Reanalyzer pokazuje średnią dobową temperaturę 2 października 2016. Nad częścią Oceanu Arktycznego nie ma jeszcze termicznej zimy, bo miejsca te są wciąż wolne od lodu. Mapa poniżej pokazuje powierzchniowy odczyt temperatury 2 października 2016. Nawet w pobliżu bieguna północnego temperatura przekracza 0^oC. 
• Nowa era klimatu Ziemi, sobota 23 stycznia 2016 Żyjemy już w nowym klimacie. Holocen się skończył, tym samym znany nam klimat przestał istnieć. To co mamy teraz, można nazwać klimatem 2.0, antropocenem, lub po prostu nową erą. Erą, w której mamy warunki klimatyczne podobne do tych, jakie miały miejsce 130-120 tysięcy lat temu. Ta gwałtowna zmiana klimatu, oznacza zmianę warunków w jakich żyją ludzie. Dotyczy to przede wszystkim rolnictwa, które powstało w warunkach klimatycznych holocenu. Świat jest już cieplejszy o ponad 1°Cniż w epoce przedprzemysłowej.