Porównanie kriosfery - jest tak samo źle jak rok temu

Szanse na tak silne topnienie czapy polarnej w Arktyce w tym roku są takie same jak w zeszłym. Oczywiście wszystko będzie zależało od rozwoju warunków pogodowych w kolejnych tygodniach. Dotychczasowe warunki nie były tak ekstremalne jak w 2012 roku, ale nie hamowały też zmian, tak jak w latach 2013-2014. Czerwiec jak na razie, co pokazuje mapa obok, jest jednym z najcieplejszych w historii pomiarów. Nad dużą częścią Oceanu Arktycznego temperatury w okresie 1-19 czerwca były od 2 do 4^oC wyższe od średniej wieloletniej. O tej porze roku anomalie zanikają. Zjawisko to ma miejsce w tym roku, ale efekt wygląda inaczej niż kilkanaście czy kilkadziesiąt lat temu.

 

Zasięg i koncentracja arktycznego lodu morskiego w 2020 i 2021 roku dla 21 czerwca. AMSR2, University of Bremen 

 

Wysokie temperatury, to efekt zmian klimatycznych. Szybko topniejący śnieg powoduje, że ląd się nagrzewa wcześniej niż zwykle, stąd bardzo wysokie temperatury na wybrzeżu Morza Łaptiewów. Teraz czapa polarna jest prawie taka sama jak rok temu. Przypomnijmy, że w zeszłym roku omal nie doszło do pobicia rekordu z 2012 roku. Letnia pogoda w ostatnich latach jest dość łaskawa dla sezonu roztopów. Jednak taki stan rzeczy nie będzie trwać w nieskończoność.

 

Powierzchnia lodu morskiego w 2021 roku na tle wybranych lat, średnich dekadowych oraz jej odchylenia w stosunku średniej 2000-2019. Dane NSIDC, wykres Nico Sun

 

Powierzchnia lodu (area) sukcesywnie spada. Dzienne spadki znacznie przekraczają 100 tys. km² - zmiany są szybsze niż w przypadku zasięgu lodu (extent), co świadczy o tym, że wiatr mocno manipuluje zasięgiem, rozpraszając krę lodową, która cały czas się topi. O ile nie dojdzie do większego pogodowego zastoju, to lód będzie się topić szybko. Sprzyja temu nie tyle co sama temperatura, ale też grubość pokrywy lodowej. Ta, jak pokazuje mapa obok (kliknij, aby powiększyć) wygląda dość słabo. 2/3 istniejącej czapy polarnej, to lód, który ma mniej niż dwa metry grubości. Lód, który ma 2,5 metra i więcej zajmuje niewielki procent powierzchni czapy polarnej.

 

Zmiany powierzchni lodu morskiego na poszczególnych akwenach Oceanu Arktycznego w 2021 roku w zestawieniu ze zmianami z lat poprzednich. NSIDC
*Przedstawione dane uwzględniają większy obszar arktycznych akwenów niż geograficzny. Obejmują część wód Basenu Arktycznego. Morze Beauforta ma 476 tys. km², Czukockie 620 tys. km², Wschodniosyberyjskie 987 tys. km², Łaptiewów 662 tys. km².

 

Zmiany są dość podobne do tych sprzed roku. Słabe topnienie w sektorze amerykańskim (chodzi tu o Morze Beauforta) i duże w rosyjskim. Przyspiesza topnienie lodu na Morzu Czukockim, na Morzu Wschodniosyberyjskim powierzchnia lodu jest nieco większa niż rok temu, ale idzie na rekord. Najgorzej jest na Morzu Łaptiewów. Na tych dwóch akwenach sytuacja szybko się nie zmieni.  

 

Szybko topniejący pak lodowy wokół Wyspy Wrangla 21 czerwca 2021 roku. NASA Worldview

 

Mokra kra lodowa na pograniczu Morza Łaptiewów, Wschodniosyberyjskiego i Basenu Arktycznego 21 czerwca 2021.

 

Wiele mówią zdjęcia satelitarne. Stan lodu w Arktyce jest tak zły, że nie trzeba tego oglądać w podczerwieni, by zobaczyć fatalne albedo powierzchni. Ani też żadnych retuszy, by wyraźnie zobaczyć krę lodową.  Lód jest "brudny" od glonów, pozbawiony śniegu i mokry od mgieł i opadów deszczu, czasem też i mokrego śniegu, który potem szybko się topi w słońcu. Na obecną chwilę perspektywy nie wyglądają dobrze.

 

 

Zobacz także:

• Rozległy cyklon wymusi dalsze topnienie w sektorze rosyjskim, piątek, 18 czerwca 2021 Jest jeszcze za wcześnie, by twierdzić, jak zakończy się tegoroczny sezon roztopów w Arktyce. Dotychczasowe zmiany pokazują, że wrześniowe minimum może spaść poniżej 4 mln km².
• Degradacja lodu w Arktyce, sobota, 29 maja 2021