Kwiecień 2025 - początek sezonu topnienia wypadł słabo

W kwietniu lód morski w Arktyce kurczył się nadzwyczaj powoli. Dopiero pod koniec miesiąca sytuacja zaczęła się zmieniać. Przyczyną był wzór pogodowy zwany dodatnim dipolem arktycznym oraz rozległy wyż baryczny. 

Średni zasięg arktycznej pokrywy lodowej w kwietniu 2025 roku. Fioletowa linia pokazuje średni zasięg lodu z lat 1981-2010 dla kwietnia. Sea Ice Index

W kwietniu 2025 średni miesięczny zasięg lodu morskiego wyniósł 13,91 mln km², co stanowi dziewiątą najmniejszą w historii pomiarów wartości. To 0,48 mln km² więcej niż w rekordowym dla kwietnia 2019 roku. Sam zasięg lodu nie jest nadzwyczajny. Tym bardziej że w okresie wiosennym trend spadkowy związany z ocieplającym się klimatem jest mały w stosunku do okresu letniego. Ciekawostką jest tempo topnienia, kurczenia się zasięgu lodu. Bardzo powolne, co w kwietniu zdarza się dość rzadko. Nie zmieniło to jednak ogółu sytuacji. Mapa obok (kliknij, aby powiększyć) pokazuje anomalie koncentracji lodu morskiego dla kwietnia 2025 roku. I jak widać, nadal zasięg lodu był wyraźnie mniejszy w stosunku do wielolecia. Z paroma tylko wyjątkami, jak Morze Grenlandzkie. 

Zmiany zasięgu arktycznego lodu morskiego w 2025 roku w stosunku do ostatnich lat i średniej 1981-2010.

To były niezwykle powolne zmiany. W kwietniu czapa polarna skurczyła się o 0,37 mln km². Tak więc dzienne tempo spadku wyniosło 12,3 tys. km², podczas gdy średnia wieloletnia (1981-2010) wynosi 36,4 tys. km². 

 

Odchylenia temperatur od średniej 1981-2010 dla kwietnia 2025 roku. Wartość anomalii na poziomie ciśnienia 925 hPa (750 m.n.p.m). Prawa mapa przedstawia średnią wartość ciśnienia atmosferycznego w kwietniu. 2025. NOAA/ESRL

Kwiecień 2025 w Arktyce nie był ekstremalnie ciepły. Tylko w środkowym pasie (Morze Łaptiewów, okolice bieguna do Grenlandii) odchylenia były około 3 st. C wyższe od średniej. Zimno było nad Morzem Barentsa i Grenlandzkim, a przyczyną tego dodatni dipol arktyczny. Mapa pokazuje modelowy przykład tego systemu układów barycznych. Latem takie coś siałoby spustoszenie w lodzie morskim. W kwietniu nie jest groźny, gdyż dipol ciągnie zimne powietrze znad wciąż pokrytych śniegiem, mroźnych lądów Dalekiej Północy i znad pacyficznej części czapy polarnej. Zimno jest ciągnięte nad Morze Barentsa, stąd takie temperatury. Wyższe odchylenia w centrum Oceanu Arktycznego to efekt działania wyżu w trzeciej dekadzie kwietnia. Z racji kalendarza, Słońce już wtedy zaczyna oddziaływać na temperatury, które zaczęły szybko piąć się do góry.
 

 

Zmiany średnich miesięcznych temperatur w latach 1975-2024 dla kwietnia (obszar - 65-90^oN). Wykres przedstawia zmiany roczne (cienka krzywa) i zmiany wygładzonej średniej 5-letniej (grubsza krzywa). NOAA/NCEP

 

Na przełomie kwietnia i maja temperatury w Arktyce były 5 st. wyższe od średniej, mróz zelżał do około -8 st. C. To jednak nie miało większego wpływu na średnią, tym bardziej że nad Morzem Barentsa temperatury były 4 st. C niższe niż zwykle. Tak więc, jak pokazuje wykres, średnia temperatura była niska w stosunku do ostatnich lat. 

Średni miesięczny zasięg lodu morskiego dla kwietnia w latach 1979-2025.

Średnioroczne tempo spadku zlodzenia w trendzie wynosi dla kwietnia 2025 roku 35,1 tys. km², a więc 2,4% na dekadę w stosunku do średniej 1981-2010. W przypadku lipca ten procentowy spadek jest blisko 3-krotnie większy. Od 1979 roku zlodzenie arktycznych wód w przypadku kwietnia skurczyło się o 1,64 mln km².

Na podstawie National Snow and Ice Data Center: April falls flat 

 

Zobacz także:

• Marzec 2025 - wiosna wisi w powietrzu, 4 kwietnia 2025  W marcu 2025 roku zasięg lodu morskiego w Arktyce był rekordowo niski. To kolejna taka sytuacja pokazująca skutki ocieplającego się klimatu na Dalekiej Północy. 
• Grudzień 2024 - nowy rok z ciepłą Arktyką, 8 stycznia 2025