Cieśnina Naresa, a właściwie system cieśnin oddzielający Grenlandię od Wyspy Ellesmere’a jest przez większą część roku pokryta lodem. Lód znajdujący się w tej cieśninie pełni ważną funkcję – zapobiega transportowi lodu z Morza Lincolna na ciepłe w okresie lata Morze Baffina. Kiedy region ten uwalnia się od lodu, to stary lód z Morza Lincolna zaczyna wędrować do Morza Baffina i tam się topi.
Cieśnina Naresa ( po lewej fragment Morza Baffina, u dołu Grenlandia), 16 lipca 2013 roku. Widać pękający lód, który dryfuje do Morza Baffina, zdjęcie z satelity Terra.
Ciesnina Naresa i pierwsze pęknięcia od strony Morza Lincolna, 16 lipca 2013 roku, zdjęcie z satelity Terra.
Na tych zdjęciach widać, że lód w Cieśninie Naresa rozpada się i zaczyna dryfować w kierunku Morza Baffina. Na ostatnim zdjęciu pokazany jest wlot do tej cieśniny i fragment Morza Lincolna, gdzie znajduje się stary, gruby lód. Od strony Morza Lincolna, gdzie lód jeszcze się nie stopił widać pęknięcia. Za kilka dni cała masa lodu wydostanie się i znajdzie się w Morzu Baffina, lub jeszcze wcześniej zdąży się stopić, nim znajdzie się w tym morzu, bo tak też się dzieje.
Cieśnina Naresa ( po prawej Grenlandia, po lewej Wyspa Ellemsere'a) zaczyna się udrażniać, Terra-Modis.
Tegoroczne udrażnianie Cieśniny Naresa zaczęło się niemal dwa tygodnie później niż rok temu i 10 dni później niż 2011 roku. To dobra wiadomość, bo im później cała akcja się zaczyna, tym mniej starego paku lodowego dostanie się do cieśniny i dalej do Morza Baffina. Powód opóźnionego startu jest prozaiczny, to powolne topnienie lodu w Arktyce. Lody z Morza Baffina i Cieśniny Davisa w tym roku topią się dłużej. W ten sposób nie nagrzała się szybko woda i lód nie zaczął się szybko rozpadać. Ostatnio jednak Morze Baffina się nagrzało, co umożliwiło proces rozpadu lodu w Cieśninie Naresa.
Zobacz także:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz