Wykres - trend prowadzi do zera?

Proces topnienia i zaniku arktycznego lodu morskiego w ostatnich latach nasila się. Poniższy wykres pokazuje nam jak to wygląda naprawdę.

Na wykresie wyraźnie widać trend zaniku pokrywy lodowej w Arktyce. W tym przypadku jest to zestawienie z 16-ego dnia września danego roku. Minimalny zasięg pokrywy lodowej ma miejsce we wrześniu, zazwyczaj między 10 a 20-tym. Dlaczego? Ocean przez całe lato jest nagrzewany i  jego najwyższe temperatury przypadają na okres połowa sierpnia - pierwsze dni września. Zazwyczaj po 15-17 września wody okalające kriosferę zaczynają zamarzać. Dlatego, że słońce świeci już na tyle nisko, że ocean przestaje się nagrzewać, a w czasie nocy wychładza się. Proces ten początkowo przebiega powoli, a nabiera tempa w październiku, kiedy noce robią się coraz dłuższe.

Czy ten wykres pokazuje nam trend wiodący arktyczną kriosferę do zera? Czyli do momentu kiedy zasięg lodu spadnie do zera km². Może nie sam zasięg, bo ten dotyczy koncentracji lodu powyżej 15%, a powierzchnia lodu to miara lodu o wysokiej koncentracji, jest więc mniejsza.

Na tym wykresie mamy powierzchnię lodu, która jest mniejsza od zasięgu. Dlaczego? Dlatego, że dotyczy powierzchni samego lodu (czyli jednolitej struktury), bez dziur, czy szczelin.

Zasięg lodu - to miara lodu uwzględniająca cały lód w koncentracji powyżej 15%. To zarówno stały, jednolity lód, jak i lód w postaci kry i paków lodu. Wraz ze szczelinami i innymi ubytkami w lodzie, o ile koncentracja lodu nie jest niższa niż 15%.

Powierzchnia lodu - to miara lodu o jednolitej strukturze. Czyli obszar zasięgu lodu, gdzie powierzchnią jest sam lód, bez szczelin, dziur i innych ubytków występujących w lodzie. Można to interpretować tak, jak powierzchnię przekrojonego w plaster sera szwajcarskiego 

Ten ser to właśnie (powiedzmy) nasz model lodu. Dziury w środku to ubytki w lodzie. Są szczeliny, przerwy między krą, ubytki i wszelkie inne formy braków, jakie posiada arktyczny lód. Cały ser ma zasięg 100 cm². Jednak powierzchnia samego sera nie ma 100 cm², lecz 80 cm². Dlaczego? Dlatego, że  dziury w nim, to puste miejsca. Tak samo jest z lodem w Arktyce. To co jest oceaniczną wodą w stanie ciekłym między krami lodowymi, to nie lód. Zasięg lodu obejmuje cały obszar kriosfery z dziurami i innymi ubytkami weń.