W trzech ostatnich artykułach "Żądza zniszczenia" była mowa o prognozowanych warunkach pogodowych, które utrzymają szybkie tempo topnienia lodu morskiego. I tak też się stało. Animacja Wetterzentrale ilustruje zmiany warunków pogodowych w trzeciej dekadzie kwietnia. Przez cały ten okres czapa polarna była rekordowo małych rozmiarów. Sytuacja w kolejnych dniach najprawdopodobniej się nie zmieni.
Zasięg i koncentracja arktycznego lodu morskiego. AMSR2 Uni Bremen
Nastąpiły trzy uderzenia ciepła i wiatru w czapę polarną Arktyki. We wszystkich tych, opisanych wcześniej obszarach nastąpiło wyraźne zmniejszenie zasięgu lodu morskiego. Stało się tak na Morzu Karskim, Labradorskim i Beauforta. Morze Beringa nie straciło jeszcze całkiem lodu, ale ten w ciągu ostatnich dziesięciu dni znacząco się skurczył. Tylko na Morzu Barentsa zmiany są najmniejsze. Minimalne zmiany zaszły na Morzu Łaptiewów oraz Wschodniosyberyjskim, tam topnienie lodu dopiero się zaczyna. Na uwagę zasługuje lód na Morzu Beauforta.
Zobacz mapę koncentracji arktycznego lodu morskiego w kolorowej wersji.
Zobacz mapę koncentracji arktycznego lodu morskiego w kolorowej wersji.
Zmiany zasięgu arktycznego lodu morskiego między 19 a 30 kwietnia 2016. Kliknij, aby powiększyć.
Animacja pokazuje, jak wysoka była dynamika zmian. Mimo że kwiecień jest miesiącem, kiedy sezon roztopów rusza. Zmiany, jakie zaszły w Arktyce w ciągu ostatnich 10 dni przypominają zmiany bardziej z połowy maja. Sytuacja wyprzedza kalendarz nawet o miesiąc, szczególnie na Morzu Beauforta, gdzie znajduje się gruby pak lodowy. Bardzo szybko powstał tam duży obszar pozbawiony lodu. To co dzieje się teraz na Morzu Beauforta, w 2012 roku miało miejsce na przełomie maja i czerwca. Znacznie mniej jest lodu na Morzu Beringa w porównaniu z 2012 rokiem. To zły znak, gdyż takie szybkie zmiany są zapowiedzią silnych roztopów.
Zasięg i koncentracja lodu morskiego 30 kwietnia dla 2007, 2012, 2015 i 2016 roku. AMSR2 maps
Zestawienie map AMSR2 przedstawia zasięg i koncentrację lodu morskiego w 2007, 2012, 2015 i w 2016 roku dla 30 kwietnia. Na tle wszystkich tych lat, obecny rok wypada źle. Nie ma się co dziwić, skoro zasięg lodu według danych JAXA jest rekordowo niski. Mapa JAXA obok przedstawia obszar jaki zajmuje lód morski w Arktyce. Nie ma miejsce, gdzie zasięg lodu nie byłby znacząco mniejszy od średniej z lat 80. XX wieku. 30 lat temu lód w ogólnie nie roztapiał się jeszcze na Morzu Karskim, a Morze Barentsa i Białe były jeszcze mocno zamarznięte. To samo na Morzu Beringa, kiedy to 30 lat temu lód był we wczesnym etapie topnienia. Teraz zniknął niemal całkowicie, otwierając drogę dla topnienia paku lodowego na Morzu Czukockim.
Zasięg arktycznego lodu morskiego w 2016 roku na tle rekordowych sezonów topnienia. JAXA
Nawet jeśli z jakichś przyczyn tempo topnienia lodu zwolni, to dopiero w połowie maja 2016 rok przestanie być liderem. Warunki pogodowe powinny się zepsuć na dwa tygodnie, aby do tego doszło, a tak raczej się nie stanie. Przynajmniej w pierwszym tygodniu maja będzie dominować dość rozległy wyż, który spowoduje wzrost temperatur, nawet do zera stopni nad Basenem Arktycznym. Także śnieg będzie szybko się roztapiał, co już ma miejsce, otwierając drogę dla ciepłych mas powietrza, wędrujących nad Ocean Arktyczny. Już nad południowo-wschodnią częścią Morza Beauforta temperatury sięgają, lub nawet przekraczają zero stopni.
Średnia dobowa temperatura na półkuli północnej i odchylenie tej temperatury o średniej 1979-2000. Climate Reanalyzer
Bez przerwy Arktyka ogarnięta jest wysokimi anomaliami termicznym. Późną wiosną anomalie te słabną w związku z topnieniem lodu. Na razie nic takie go nie ma miejsca, a temperatury mają wzrosnąć jeszcze bardziej, co przynajmniej utrzyma dotychczasowe tempo topnienia lodu. Obecnie wynosi ono od 50 do nawet 70 tys. km2 na dobę. Mapa Climate Reanalyzer obok pokazuje odchylenia temperatur powierzchniowych wód. We wszystkich obszarach stycznych z lodem temperatura wody jest zbyt wysoka, co utrzyma, lub przyspieszy dalsze topnienie lodu.
Zmiany grubości lodu morskiego między 15 a 26 kwietnia 2016. HYCOM
Zmiany w grubości lodu są dość wyraźne, jak na drugą połowę kwietnia. Szczególnie widać to na Morzu Beauforta. To kolejny przykład wysokiej dynamiki zmian w czapie polarnej. Zarówno zasięg jak i grubość lodu szybko się kurczą - te szybkie zmiany sugerują coraz większe prawdopodobieństwo ustanowienia kolejnego rekordu wrześniowego minimum. A nawet jeśli do tego nie dojdzie, to i tak zasięg lodu morskiego we wrześniu skurczy się poniżej 4 mln km2. Taka zmiana będzie mieć istotny wpływ na kształtowanie się warunków pogodowych w 2017 roku. Mapa obok pokazuje grubość lodu na Morzu Beauforta, Czukockim i części Basenu Arktycznego. Gruby na 5 metrów lód zajmuje jedynie wąski pas wzdłuż Archipelagu Arktycznego. Dane CryoSat mówią o tym, że w tym roku ilość lodu morskiego jest mniejsza niż w 2012 roku. Na obecną sytuację przyczyniła się niezwykle ciepła zima w Arktyce.
Pokrywa lodowa na Morzu Beauforta i Czukockim, w lewej części zdjęcia w dużym stopniu pozbawiona śniegu Alaska. 30 kwietnia 2016 roku. NASA Worldview
Półkula północna 30 kwietnia 2016 roku, wraz z zaznaczonymi granicami państw i linii brzegowych. NASA Worldview
Reasumując, sytuacja w Arktyce jest tragiczna. Żyjemy w czasach, kiedy pierwszy raz w historii ludzkości Ocean Arktyczny zostanie pozbawiony ciągłego lodu morskiego. Wszystko zależy od pogody, kończy się kwiecień, a zaczyna maj. Maj będzie kontynuować, przynajmniej w pierwszym tygodniu podobne warunki pogodowe, co kwiecień. Tempo topnienia lodu może się nasilić.
Zobacz także:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz