Zdjęcie satelitarne przedstawia półkulę północną 16 kwietnia 2016 roku z uwzględnieniem granic państw. Na zdjęciu satelitarnym NASA (dokładnie mozaika zdjęć wykonywanych cyklicznie przez satelitę Terra, spektrometr Modis) widać jaki jest zasięg pokrywy śnieżnej.
Półkula północna (Ameryka Północna i Eurazja) 16 kwietnia 2016 roku. NASA Worldview
Zachodnia część Kanady jest w dużej mierze pozbawiona śniegu. Odwilż wkracza Jukonu i Terytoriów Północno-Zachodnich - kanadyjskich prowincji. Na zdjęciu widać, że ciemne obszary wkraczają na tereny okołobiegunowe. To samo dotyczy Alaski. Po drugiej stronie, w Europie śnieg zajmuje jedynie północ Szwecji i Finlandii. Śnieg znika z południowej części Syberii i europejskiej części Rosji. Lada chwila pokrywa śnieżna będzie topnieć na północy Syberii. Zmiany zachodzą dość szybko, choć na chwilę obecną nie są rekordowe, co pokazuje wykres obok.
Największe, a więc i też często rekordowe zmiany widoczne są późną wiosną licząc od maja i kończąc na lipcu. W okresie zimowym i wczesnej wiosny ogólnie rzecz biorąc nie ma rekordowo małego zasięgu pokrywy śnieżnej. Niwelują to zmiany związane z prądem strumieniowym, gdzie śnieg i zimno występują na umiarkowanych szerokościach geograficznych. Szczególnie sięgając obszarów niekiedy podzwrotnikowych. W tym czasie wysokie temperatury, niekiedy rekordowo wysokie, jak zimą tego roku, występują w Arktyce, w rejonie bieguna północnego.
Zasięg arktycznego lodu morskiego w 2016 roku na tle okresu 2000-2015. JAXA
Dane JAXA pokazują, że zasięg arktycznego lodu morskiego wciąż jest rekordowo niski. Na drugim miejscu znajduje się rok 2004, kiedy to zasięg lodu był podobnych rozmiarów co obecny. Pokrywa lodowa jest 1,5 mln km2 mniejszych rozmiarów niż w latach 80. XX wieku. Mapa Climate Reanalyzer (kliknij, aby powiększyć) pokazuje jak wysokie są anomalie temperatur na północnej półkuli, szczególnie w Arktyce.
Odchylenie średniej temperatury powierzchni Ziemi w marcu względem średniej z okresu 1880-1910. Dane NASA GISS
Pokazuje to, jak bardzo wzrosły globalne temperatury. Marzec 2016 był rekordowo ciepły. Według pomiarów NASA miesiąc ten był o 1,28°C cieplejszy w stosunku do średniej z XX wieku, a o 1,54°C względem przełomu XIX i XX wieku (okres 1880-1910). Tym samym realizacja postanowień Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych COP21 o zatrzymaniu wzrostu temperatury na poziomie nie przekraczającym 2°C staje się już nierealna.
Biorąc pod uwagę temperatury na Ziemi i rozpoczęte z impetem topnienie lodu, to sytuacja w Arktyce wygląda bardzo źle. Pokazują to poniższe zdjęcia satelitarne:
Na zdjęciach, jeśli się dobrzeć przyjrzeć, to widać, że lód nie jest idealnie biały, choć są to subtelnie zmiany (jak pokazano wcześniej), to koniec końców albedo powierzchniowe lodu zaczyna się zmieniać. Szczególnie na uwagę zasługują obszary, które stały się wolne od lodu (rozległe szczeliny) a potem zamarzły, są one szarego koloru. Słońce świeci coraz mocniej, co wraz z wysokimi temperaturami przyniesie efekt szybkiego topnienia lodu. Lada dzień mogą zacząć pojawiać się stawy topnienia.
Szczególnie że prognozowane warunki pogodowe nie wyglądają za dobrze. W sumie można stwierdzić, że wynikająca z tego sytuacja jest fatalna.
W Arktyce stałym elementem będzie wyż baryczny, czyli wysokie ciśnienie, co przekłada się na słoneczną pogodę. Obecny będzie także dipol arktyczny, co tylko przyspieszy tempo utraty lodu morskiego w Arktyce. Reasumując, sytuacja jest tragiczna, a z racji tego wolna od lodu Arktyka to kwestia kilku lat. Konsekwencje tego będą bardzo poważne.
Zobacz także:
Biorąc pod uwagę temperatury na Ziemi i rozpoczęte z impetem topnienie lodu, to sytuacja w Arktyce wygląda bardzo źle. Pokazują to poniższe zdjęcia satelitarne:
Pak lodowy na Morzu Beauforta. NASA, Terra-Modis
Lód na Morzu Czukockim i w Cieśninie Beringa. NASA, Terra-Modis
Lód na Morzu Łaptiewów. NASA, Terra-Modis
Na zdjęciach, jeśli się dobrzeć przyjrzeć, to widać, że lód nie jest idealnie biały, choć są to subtelnie zmiany (jak pokazano wcześniej), to koniec końców albedo powierzchniowe lodu zaczyna się zmieniać. Szczególnie na uwagę zasługują obszary, które stały się wolne od lodu (rozległe szczeliny) a potem zamarzły, są one szarego koloru. Słońce świeci coraz mocniej, co wraz z wysokimi temperaturami przyniesie efekt szybkiego topnienia lodu. Lada dzień mogą zacząć pojawiać się stawy topnienia.
Szczególnie że prognozowane warunki pogodowe nie wyglądają za dobrze. W sumie można stwierdzić, że wynikająca z tego sytuacja jest fatalna.
Prognozowane warunki pogodowe w Arktyce na okres 18-21 kwietnia 2016. Wetterzentrale
W Arktyce stałym elementem będzie wyż baryczny, czyli wysokie ciśnienie, co przekłada się na słoneczną pogodę. Obecny będzie także dipol arktyczny, co tylko przyspieszy tempo utraty lodu morskiego w Arktyce. Reasumując, sytuacja jest tragiczna, a z racji tego wolna od lodu Arktyka to kwestia kilku lat. Konsekwencje tego będą bardzo poważne.
Zobacz także:
- Arctic News - wielkie topnienie w Arktyce nadchodzi, niedziela, 10 kwietnia 2016
- Skazy w lodzie i megatopnienie, czwartek, 7 kwietnia 2016
- 2012 - powrót?, sobota, 25 kwietnia 2015
