Arctic News - roztopy się nasilają

Dipol arktyczny staje się zjawiskiem trwałym, które nie wygasa. Prognozy na najbliższe dni pokazują, że wiatry, które są typowe dla dipola arktycznego, nie wygasną. Skutki działania wiatru, ale także temperatury są widoczne. Pokrywa lodowa w Arktyce szybko się kurczy.

Zasięg i koncentracja arktycznego lodu morskiego. AMSR2 Uni Bremen

Znaczne obszary pokrywy lodowej Arktyki stanowi dryfująca kra lodowa. Bardzo prawdopodobne jest otwarcie w tym miesiącu Przejścia Północno-Wschodniego - rosyjskiego szlaku żeglugowego Arktyki. Już teraz rozmokłą Arktykę mogą pokonywać supertankowce transportujące ropę i gaz. Świat zyskuje korzyści ze znikającego na północy arktycznego lodu. Jednak świat zapomniał, że wolna od lodu Arktyka oznacza katastrofę dla ludzkości w ciągu najbliższych dziesięcioleci. Dojdzie wtedy do gwałtownego ocieplenia się planety, skutkiem będzie upadek rolnictwa na Ziemi.

Zmiany zasięgu arktycznego lodu morskiego między 9 a 18 lipca 2015 roku. Kliknij, aby powiększyć.

W ciągu ostatnich kilku dni zaszły duże zmiany w pokrywie lodowej Oceanu Arktycznego. Szybko wycofuje się lód od strony wolnego już od lodu Morza Czukockiego, a także na Morzu Wschodniosyberyjskim, co przypomina sytuację z 2007 roku. Także Przejście Północno-Zachodnie najwyraźniej otworzy się dla amerykańskiej żeglugi. Jednak stanie się to dopiero w sierpniu.

Zasięg arktycznego lodu morskiego w 2015 roku na tle 2012 roku i wyszczególnienie na tle ostatnich lat. NSIDC

Tempo topnienia arktycznego lodu morskiego jest szybkie, wynosi 110-120 tys km² na dobę. Warunki pogodowe, jakie zajdą w przeciągu najbliższych dni utrzymają to tempo. 18 lipca zasięg lodu w Arktyce według danych NSIDC wyniósł 8,43 mln km² i był siódmym najmniejszym w historii pomiarów. Wydaje się, że to dobry wynik i rekordowych roztopów nie będzie. Powinno nie być. O ile tempo spadku się nie utrzyma dłużej niż tydzień. Jeśli jednak warunki pogodowe będą temu sprzyjać, to rekordowe topnienie może mieć miejsce w tym roku. A różnice w stosunku do poprzednich lat, gdzie pokrywa lodowa w lipcu była mniejsza niż teraz są niewielkie.

 Zmiany grubości pokrywy lodowej w Arktyce między 9 a 18 lipca 2015 roku. HYCOM

Grubość lodu, podobnie jak jego zasięg także się zmniejsza. Największe zmiany są widoczne w sezonowym, cienkim lodzie, który szybko topnieje. Kiedy ten lód zniknie, zacznie szybko się topić dwu/trzyletni lód. Jeśli transport lodu przez Cieśninę Frama się utrzyma, ubywać będzie także gruby wieloletni lód. A jak pokazuje animacja HYCOM, jest go bardzo niewiele.

Odchylenia temperatur powierzchniowych wód w Arktyce 19 lipca 2015 roku. DMI

Wolne od lodu akweny Oceanu Arktycznego się nagrzewają. Dawniej te obszary pokrywa lód. Kilkaset lat temu żaden żeglarz nie mógł skutecznie opłynąć bieguna północnego. Nawet na granicy Morza Barentsa i Karskiego, przy końcu sierpnia statek Willema Barentsa zamarzł w tworzącym się u wybrzeży Nowej Ziemi lodzie. Dziś Barents nie miałby żadnych problemów z pokonaniem Przejścia Północno-Wschodniego.

Anomalie termiczne na Ziemi 19 lipca 2015 r. Climate Reanalyzer

W Arktyce jest 0,5-0,7^oC cieplej niż wynosi średnia 1979-2000. Jeden stopień Celsjusza cieplej w stosunku do średniej całego XX wieku. O tej porze roku odchylenie temperatur w Arktyce są bardzo niewielkie, zwykle temperatura jest o 0,1^oC wyższa od tej sprzed 20-30 lat, kiedy region ten zaczął się agresywnie nagrzewać.

Globalne ocieplenie nie zatrzymało się, świat cały czas się nagrzewa. Ostatnio w mediach mówi się o epoce lodowcowej, która swój szczyt osiągnie w 2030 roku. Przyczyną ma być słabnące Słońce. Cóż, klimatolodzy powiedzą: Całe szczęście, że chociaż Słońce jest po naszej stronie. Ale ono nie pomoże. Siła dodatnich sprzężeń zwrotnych jest silna, w atmosferze jest bardzo dużo CO₂, najwięcej od kilkunastu milionów lat. Nawet po zatrzymaniu emisji CO₂ świat będzie ogrzewać się dalej. Próg 2oC może już został przekroczony, tego do końca nie wiadomo. 

Morze Wschodniosyberyjskie uwalnia się spod lodu, 18 lipca 2015 r. NASA

Szybko topniejący lód odsłania ciemną powierzchnię wody, która się nagrzewa. W końcu ciepło dociera do dna morza i tam dochodzi do roztapiania metanowej zmarzliny hydratów. Szelfowe morze uwalnia duże ilości tego gazu, który w krótkim czasie jest około 100 razy silniejszy od dwutlenku węgla. 

Wynik na 2015 rok nie jest znany, ale już teraz widać, że w tym roku pokrywa lodowa Arktyki mocno się skurczy.

Zobacz także:

• Arctic News - powolne przyspieszenie roztopów, piątek, 10 lipca 2015 Jeszcze na początku czerwca czapa polarna była rekordowo niskich rozmiarów. Taki stan rzeczy utrzymywał się przez wiele dni. Tak było między 4 a 23 marca, potem przez kilka dni w kwietniu, oraz w trzeciej dekadzie maja i pierwszej czerwca.