Arctic News - majowe topnienie przyspiesza

Ostatnie dni pokazują, że arktyczna czapa lodowa zmniejsza się bez większych przeszkód. Nie ma już miejsc, gdzie lód przyrasta, a jeśli nawet, to są to niewielkie fragmenty paku lodowego, które spycha wiatr. Nawet na Morzu Barentsa, gdzie nie tak dawno temu lód rozrastał się, teraz zaczął się wyraźnie zmniejszać. Temperatura rośnie, anomalia termiczne w Arktyce utrzymują się niemal nieprzerwanie. co więcej lód nie tylko topi się pod względem powierzchni, ale i grubości, która w wielu miejscach zmniejsza się.

Zasięg i koncentracja arktycznego lodu morskiego. AMSR2 Uni Bremen

W Arktycznym lodzie pojawia się coraz więcej ubytków, większość z nich, to w głównej mierze efekt działania wiatru. Energia cieplna wód, oraz większa ilość energii ze Słońca zaczyna przeważać. Powstałe płonie wiatrowe powiększają się, na razie proces ten jest dość powolny, ale wkrótce przyspieszy. Szybko znika lód na Morzu Beringa, gdzie pokryta lodem jest już tylko należąca do Rosji Zatoka Anadyrska. Po stronie amerykańskiej nie ma już praktycznie nic, poza krą lodową u wejścia do Cieśniny Beringa. W przypadku Morza Ochockiego, to mapy już nie pokazujemy. Fragmenty lodu znajdują się przy wyspie Sachalin i północnym wybrzeżu Kraju Nadmorskiego. Ocieplający się Ocean Atlantycki sprawia, że lód topnieje na Morzu Barentsa. Utrzymujący się nad Kanadą i Grenlandią wyż oznacza słoneczną pogodą, a tym samym sprzyja topnieniu lodu na Morzu Labradorskim i w Zatoce Hudsona. Temperatura nad Zatoką Hudsona i Morzem Labradorskim sięga, lub nawet przekracza zero stopni Celsjusza. Takie warunki umożliwiają topnienie lodu. Ciepło jest nad znaczną częścią Arktyki gdzie utrzymuje się niewielki mróz, a miejscami, jak nad Morzem Czukockim i Beauforta temperatura przekracza zero stopni Celsjusza.

Zmiana zasięgu lodu między 3 a 10 maja 2014 roku.

Zasięg lodu w Arktyce w 2014 roku (kliknij, aby powiększyć) na tle ostatnich lat i wyszczególnienie na okres kwiecień-maj. IARC-JAXA

Zasięg lodu na 10 maja był trzecim najmniejszym w historii pomiarów. Co ciekawe na pierwszym miejscu nie są lata, gdzie latem lód topił się rekordowo szybko jak  2012, czy 2007 rok, a 2004 i 2006 rok. Poniżej zestawienie zasięgu lodu według JAXA dla 10 maja:

2003 - 12,54 mln km²

2004 - 12,17 mln km²

2005 - 12,54 mln km²

2006 - 12,08 mln km²

2007 - 12,40 mln km²

2008 - 12,69 mln km²

2009 - 12,94 mln km²

2010 - 12,51 mln km²

2011 - 12,38 mln km²

2012 - 12,67 mln km²

2013 - 12,62 mln km²

2014 - 12,31 mln km²

To, że w 2004 roku zasięg lodu był mniejszy nie świadczy o braku trendu ocieplenia w Arktyce. Są lata, gdzie jeden miesiąc, czy nawet tydzień może być zimniejszy, a inny cieplejszy. W tamtych latach objętość lodu była znacznie mniejsza niż dziś, a także jego grubość. W 2012 roku zasięg lodu był mniejszy niż teraz, to samo w 2011 czy 2010 roku. W najbliższych dniach w Arktyce, nad czapą lodową będzie się ocieplać, a pogoda będzie cechować się niewielkim zachmurzeniem. Tempo topnienia lodu przyspieszy. Aby uzmysłowić sobie, że sytuacja w Arktyce nie jest wcale dobra wystarczy spojrzeć na mapę grubości lodu poniżej.

Miąższość lodu zmniejsza się w wielu miejscach, co pokazuje animacja po lewej (kliknij, aby powiększyć). Mapa główna pokazuje powiększenie 10 maj), by można było zobaczyć to dokładniej. Lód topnieje między biegunem północnym, a wybrzeżem Rosji (cyfry 1 i 2). Są miejsca blisko bieguna, gdzie lód ma tylko jeden metr grubości. (cyfra 2). Jednocześnie (cyfra 3) lód spychany jest w stronę Oceanu Atlantyckiego i tam obecnie zaczyna się topić. Niżej, blisko Grenlandii widać obszary, gdzie lód ma około trzech metrów grubości. Jest spychany przez wiatr i gromadzi się blisko Oceanu Atlantyckiego. Obecnie mamy ponownie dodatnią Oscylację Arktyczną. Fakt ten sprawia, że (cyfra 4) zmniejsza się grubość lodu wieloletniego. Proces ten jest jak dotąd w miarę powolny, co nie oznacza, że nie przyspieszy, szczególnie gdy indeks AO będzie dodatni. Duże ostatnio ocieplenie nad Morzem Beringa i Czukockim sprawia, że grubość lodu zmniejsza się i na jednym i drugim akwenie (cyfra 5). Wyraźne zmniejszenie się miąższości lodu widoczne jest na Morzu Czukockim. Podobnie jest na południu Morza Beauforta (cyfra 6). Ciepło znad Kanady ingeruje w pokrywę lodową, lód topi się, woda nagrzewa się i topnieją kolejne fragmenty lodu. U wybrzeży Kanady jest biały pas oznaczający bardzo cienki lód. Wniosek jest taki, że lód w Arktyce topnieje i pod względem powierzchni jak i grubości. A jako, że jego zasięg występowania jest mały, to szybkie topnienie w czerwcu i lipcu jest pewne. Owszem, jeśli pogoda się zmieni, to warunki dla topnienia lodu także się zmienią.

Stan grubości lodu 10 maja 2014 roku. HYCOM

Topniejący lód na Morzu Barentsa, w dole zdjęcia widoczny Svalbard, 10 maja 2014 roku. NASA

Wynik na 2014 rok nie jest znany. Wszystko wskazuje na to, że w tym roku lodu będzie znacznie mniej niż w 2013 roku. Natomiast jeśli chodzi o 2012 roku, to sytuacja z obecnej perspektywy nie jest pewna. Pewne, choć nie w 100%, że lód może zniknąć w tej dekadzie. Najbardziej radykalna prognoza została wysunięta przez dr. Wiesława Masłowskiego. Według niego lód całkowicie stopnieje w 2015 roku. To raczej nie jest możliwe, co nie znaczy, że nie całkowicie. Wszystko będzie zależeć od tego, jak czapa lodowa zachowa się tego lata po znacznym przyroście w 2013 względem 2012 roku.


Zobacz także:

• Arctic News - majowe topnienie, niedziela, 4 maja 2014 
• Arctic News - Słońce zza chmur, niedziela, 27 kwietnia 2014 Dipol arktyczny przestał istnieć. Proces topnienia lodu w Arktyce choć zwolnił, to wciąż postępuje. Kwiecień jest miesiącem, kiedy lód w Arktyce może jeszcze rosnąć w niektórych miejscach. Ilość miejsc, gdzie się lód topnieje z każdym dniem rośnie. Topi się lód na Morzu Beringa i Ochockim, jednocześnie na Oceanie Arktycznym powstaje coraz większa liczba szczelin, pęknięć i innych ubytków w lodzie...